Gisteren heeft de 'bewuste' kies dan toch het veld moeten ruimen! Ik had vreselijk de bibbers (want slechte ervaring met kiezen trekken), maar ja, ik moest er toch aan geloven. De twee verdovingsspuitjes werkten voor mijn gevoel niet helemaal, dus heeft de tandarts tot 2 keer toe bij-verdoofd. Uiteindelijk voelde ik niets meer en was de kies er vlot uit. Naderhand heb ik helemaal geen last gehad. Ik had niet eens door, dat de verdoving uitgewerkt was! Kortom: ik ben nu heel blij, dat ik het toch gedaan heb en kan eigenlijk niet wachten om weer naar de ortho te gaan. 'Helaas' duurt dat nog een maand!
Het verplichte elastiekje heb ik na het trekken nog niet ingedaan. Dat doe ik vanavond weer. M'n gevoel zei, dat ik betere ff een dagje kon wachten.
donderdag 4 december 2008
donderdag 27 november 2008
26 november: ortho
Toen ik gisteren thuis kwam van de ortho zei ik tegen Wim: ik heb me over laten halen! Hij wist meteen wat ik bedoelde.... M'n kies gaat er toch uit om m'n middenlijn van de bovenkaak goed te zetten! *bloos*... ik was ervan overtuigd, dat ik dat niet zou laten doen en ineens kwam de ortho met uitleg en zei ik: ja, is goed!
Ik zal het hier dus ook even uitleggen. De kies die eruit moet is een slechte kies (ja, die heb ik!!) die een hele grote vulling heeft en waar ik al een wortelkanaalbehandeling aan heb gehad. Bovendien is de vulling heel slecht en er zit een barst in. Die kies gaat er dan dus uit, zodat de 3 die erachter zitten naar voren komen. Wat ook betekent, dat de achterste kies dan een kauwfunctie krijgt, terwijl hij nu dus nutteloos is, want hij zit niet boven een kies uit de onderkaak. En... niet onbelangrijk: volgens de ortho ben ik sneller klaar met de beugel als die kies eruit gaat!
Tja... en ik heb dus ja gezegd! Ik had eigenlijk besloten (vóór gisteren) dat ik het niet zou doen... omdat ik geen goede kies wil laten trekken... en omdat ik snel klaar wil zijn met de beugel. Maar nu blijkt die kies dus helemaal geen goede kies te zijn (wat me niets verbaast) en zonder 'trekken' duurt de beugelperiode dus juist langer! Bovendien knaagde het ook wel, dat het misschien storend zou blijven dat de middenlijn niet goed zou komen... Kijk, de kaakchirurg zei: je moet en keer tevreden zijn... maar aan de andere kant denk ik ook wel: ik ben nu zo ver... nu wil ik het ook echt goed hebben... Ja ja... ik ben mezelf aan het goedpraten, ik weet het!!
Maar oké... de beslissing is genomen, ik heb er wel een goed gevoel bij nu... en voor volgende week stond de halfjaarlijkse contrôle bij de tandarts al gepland! Dus even gebeld en afgesproken, dat de kies er dan dus gelijk uit gaat! Dat klinkt heel stoer, maar ik ben als de dood voor trekken!!! (ik zeg steeds tegen mezelf: als je een kaakoperatie aandurft, is een kies trekken een fluitje van een cent... maar ik denk: ja, mag ik dan ook onder narcose!!??? Hahaha... brrr...)
ps: ik heb nu een elastiekje (dag en nacht) aan de linkerkant.
Ik zal het hier dus ook even uitleggen. De kies die eruit moet is een slechte kies (ja, die heb ik!!) die een hele grote vulling heeft en waar ik al een wortelkanaalbehandeling aan heb gehad. Bovendien is de vulling heel slecht en er zit een barst in. Die kies gaat er dan dus uit, zodat de 3 die erachter zitten naar voren komen. Wat ook betekent, dat de achterste kies dan een kauwfunctie krijgt, terwijl hij nu dus nutteloos is, want hij zit niet boven een kies uit de onderkaak. En... niet onbelangrijk: volgens de ortho ben ik sneller klaar met de beugel als die kies eruit gaat!
Tja... en ik heb dus ja gezegd! Ik had eigenlijk besloten (vóór gisteren) dat ik het niet zou doen... omdat ik geen goede kies wil laten trekken... en omdat ik snel klaar wil zijn met de beugel. Maar nu blijkt die kies dus helemaal geen goede kies te zijn (wat me niets verbaast) en zonder 'trekken' duurt de beugelperiode dus juist langer! Bovendien knaagde het ook wel, dat het misschien storend zou blijven dat de middenlijn niet goed zou komen... Kijk, de kaakchirurg zei: je moet en keer tevreden zijn... maar aan de andere kant denk ik ook wel: ik ben nu zo ver... nu wil ik het ook echt goed hebben... Ja ja... ik ben mezelf aan het goedpraten, ik weet het!!
Maar oké... de beslissing is genomen, ik heb er wel een goed gevoel bij nu... en voor volgende week stond de halfjaarlijkse contrôle bij de tandarts al gepland! Dus even gebeld en afgesproken, dat de kies er dan dus gelijk uit gaat! Dat klinkt heel stoer, maar ik ben als de dood voor trekken!!! (ik zeg steeds tegen mezelf: als je een kaakoperatie aandurft, is een kies trekken een fluitje van een cent... maar ik denk: ja, mag ik dan ook onder narcose!!??? Hahaha... brrr...)
ps: ik heb nu een elastiekje (dag en nacht) aan de linkerkant.
donderdag 30 oktober 2008
Contrôle Ortho
Gisteren weer naar de ortho geweest! Voor het eerst weer een normale contrôlebeurt. Best spannend, want dan gaan ze toch weer vol aan het werk, terwijl je denkt: brrr... gaan ze aan m'n kaak sjorren... als dat maar goed gaat!
'Baas'ortho was er zelf niet, maar had alle patienten doorgenomen met de vervangende 'baas' en die kon dus precies zien, waar ze op moest letten en wat er moest gebeuren.
Ik heb eerst aangegeven, dat m'n boventand (midden) volgens mij iets gezakt was, omdat daar vorige keer een nieuwe slotje opgezet is (en waarschijnlijk iets hoger dan ie eerst zat). Ik had het goed gezien. De tand is inderdaad gezakt, maar geen paniek: komt helemaal goed!
Bovenin hebben ze een nieuwe (dikkere) draad geplaatst. De vorige keer moest die eruit (vanwege los slotje) en hebben ze er een dunne draad in gezet, omdat ze er toen nog niet goed bij konden (vanwege operatie). Nu dus weer een dikke draad en een 'chain' (ketting) van elastiekjes erom, om de spleetjes (die ontstaan zijn door de stiekjes van de boven- naar de onderkaak) dicht te maken. Toen ze bezig waren voelde ik meteen de enorme spanning op m'n boventanden... bah! Ik heb nu weer even goed last met eten!
Onder alleen nieuwe stiekjes erin gekregen.
De elastiekjes van de boven- naar de onderkaak (om de kaakspieren op te rekken) hoef ik nu alleen nog 's nachts in!! Heerlijk! Ik dacht vanmorgen, toen ik een uur op was, ineens: ohw ja... ze mogen er nu uit!! Echt fijn! En 's nachts is niet zo erg, want dan merk je er weinig van!
Afgezien van de pijn die ik nu even heb door de ortho, gaat het eten eigenlijk heel goed. Ik kan al weer een beetje kauwen. Zelfs stukjes vlees of wat 'harder' brood.
Ik voel dat de dikke plekken van de hechtingen in m'n mond beginnen te slinken. Links is het bijna weg, rechts deels. Het 'verdoofde' gevoel in lip en kin blijft nog steeds. Dat verandert maar heel langzaam.
Vandaag is de operatie al weer 7 weken geleden en alles gaat weer gewoon z'n gangetje.
Ondertussen ben ik druk aan het solliciteren. Ik ben er aan toe om na jaren weer aan het werk te gaan. Heb nu 2 gesprekken gehad bij Ikea Amersfoort... Als het goed is hoor ik morgen (vrijdag) 'meer'............
'Baas'ortho was er zelf niet, maar had alle patienten doorgenomen met de vervangende 'baas' en die kon dus precies zien, waar ze op moest letten en wat er moest gebeuren.
Ik heb eerst aangegeven, dat m'n boventand (midden) volgens mij iets gezakt was, omdat daar vorige keer een nieuwe slotje opgezet is (en waarschijnlijk iets hoger dan ie eerst zat). Ik had het goed gezien. De tand is inderdaad gezakt, maar geen paniek: komt helemaal goed!
Bovenin hebben ze een nieuwe (dikkere) draad geplaatst. De vorige keer moest die eruit (vanwege los slotje) en hebben ze er een dunne draad in gezet, omdat ze er toen nog niet goed bij konden (vanwege operatie). Nu dus weer een dikke draad en een 'chain' (ketting) van elastiekjes erom, om de spleetjes (die ontstaan zijn door de stiekjes van de boven- naar de onderkaak) dicht te maken. Toen ze bezig waren voelde ik meteen de enorme spanning op m'n boventanden... bah! Ik heb nu weer even goed last met eten!
Onder alleen nieuwe stiekjes erin gekregen.
De elastiekjes van de boven- naar de onderkaak (om de kaakspieren op te rekken) hoef ik nu alleen nog 's nachts in!! Heerlijk! Ik dacht vanmorgen, toen ik een uur op was, ineens: ohw ja... ze mogen er nu uit!! Echt fijn! En 's nachts is niet zo erg, want dan merk je er weinig van!
Afgezien van de pijn die ik nu even heb door de ortho, gaat het eten eigenlijk heel goed. Ik kan al weer een beetje kauwen. Zelfs stukjes vlees of wat 'harder' brood.
Ik voel dat de dikke plekken van de hechtingen in m'n mond beginnen te slinken. Links is het bijna weg, rechts deels. Het 'verdoofde' gevoel in lip en kin blijft nog steeds. Dat verandert maar heel langzaam.
Vandaag is de operatie al weer 7 weken geleden en alles gaat weer gewoon z'n gangetje.
Ondertussen ben ik druk aan het solliciteren. Ik ben er aan toe om na jaren weer aan het werk te gaan. Heb nu 2 gesprekken gehad bij Ikea Amersfoort... Als het goed is hoor ik morgen (vrijdag) 'meer'............
donderdag 23 oktober 2008
De magische 6-wekengrens!!
Vandaag is het dan toch echt precies 6 weken geleden, dat ik geopereerd ben aan m'n kaak! De MAGISCHE GRENS! Want 'officieel' ben je na 6 weken hersteld: het kaakbot is weer aan elkaar gegroeid! Dus eigenlijk zitten de schroefjes er nu nog voor de 'show' haha!
Mooi moment om weer een up-date te doen!
Ik voel me nog altijd erg goed, hoewel er nog steeds een 'verborgen' vermoeidheid zit! Als ik me rustig houd, gaat het prima, maar als ik me erg inspan, ben ik snel bekaf! Langzaamaan probeer ik m'n conditie weer op het oude niveau te krijgen!
M'n onderlip en kin zijn nog steeds deels gevoelloos/dood. De linkerhelft van m'n lip voelt nu weer redelijk normaal en voor de linkerhelft van m'n kin geldt ongeveer hetzelfde. Wat wel heel vreemd is: als er iets in m'n lip 'prikt' (zoals bv. een haar van de tandenborstel), is dat erg pijnlijk. Lijkt zo onlogisch hè... Over tandenborstels gesproken: ik poets nog steeds met een peuterborstel, maar volgens mij kan ik wel weer over op een gewone borstel! Sinds 2 dagen ben ik gestopt met het spoelmiddel, dat ik nog steeds gebruikte. Dat deed ik vooral, omdat de hechtingen nog niet opgelost waren en de uiteinden nog in m'n mond hingen. Gelukkig zijn de laatste draadjes afgelopen maandag eindelijk los gegaan! De plek van de hechtingen is nog wel wat dik, maar ik heb er geen pijn maar aan. Als ik aan de buitenkant aan m'n kaak voel, is het nog een heel klein beetje gevoelig.
Eten gaat met de dag beter. Niet met enorme sprongen, maar ik merk, dat ik al steeds vaker een beetje kan kauwen. Gisteren had ik zo'n zin in een 'frietje dubbel met' en daar heb ik dus ook aan toegegeven!! Het was heerlijk, maar tjonge, want kan je er lang over doen zeg om het op te eten!!! En daarna echt (spier)pijn in je kaken!!! Dus ik denk, dat ik de pizza nog maar even oversla! (ik heb vaak gelezen, dat iedereen dat na 'de 6 weken' als eerste gaat/wil eten!)
Mooi moment om weer een up-date te doen!
Ik voel me nog altijd erg goed, hoewel er nog steeds een 'verborgen' vermoeidheid zit! Als ik me rustig houd, gaat het prima, maar als ik me erg inspan, ben ik snel bekaf! Langzaamaan probeer ik m'n conditie weer op het oude niveau te krijgen!
M'n onderlip en kin zijn nog steeds deels gevoelloos/dood. De linkerhelft van m'n lip voelt nu weer redelijk normaal en voor de linkerhelft van m'n kin geldt ongeveer hetzelfde. Wat wel heel vreemd is: als er iets in m'n lip 'prikt' (zoals bv. een haar van de tandenborstel), is dat erg pijnlijk. Lijkt zo onlogisch hè... Over tandenborstels gesproken: ik poets nog steeds met een peuterborstel, maar volgens mij kan ik wel weer over op een gewone borstel! Sinds 2 dagen ben ik gestopt met het spoelmiddel, dat ik nog steeds gebruikte. Dat deed ik vooral, omdat de hechtingen nog niet opgelost waren en de uiteinden nog in m'n mond hingen. Gelukkig zijn de laatste draadjes afgelopen maandag eindelijk los gegaan! De plek van de hechtingen is nog wel wat dik, maar ik heb er geen pijn maar aan. Als ik aan de buitenkant aan m'n kaak voel, is het nog een heel klein beetje gevoelig.
Eten gaat met de dag beter. Niet met enorme sprongen, maar ik merk, dat ik al steeds vaker een beetje kan kauwen. Gisteren had ik zo'n zin in een 'frietje dubbel met' en daar heb ik dus ook aan toegegeven!! Het was heerlijk, maar tjonge, want kan je er lang over doen zeg om het op te eten!!! En daarna echt (spier)pijn in je kaken!!! Dus ik denk, dat ik de pizza nog maar even oversla! (ik heb vaak gelezen, dat iedereen dat na 'de 6 weken' als eerste gaat/wil eten!)
woensdag 15 oktober 2008
Toch maar even gebeld...
Na de operatie zijn de (oplosbare) hechtingen eigenlijk nooit ter sprake gekomen. Morgen is de operatie al weer 5 weken geleden en de hechtingen zitten er nog steeds in. Zijn nog niet helemaal opgelost en de uiteinden hangen een beetje te hangen in m'n mond. Dus heb ik vandaag toch maar even de kaakchirurg gebeld. Normaal gesproken (aldus assistente) duurt het een week of 4. Bij sommigen iets korter, bij sommigen iets langer... Tja, dan wacht ik het dus nog maar even af. Als ik er last van heb, mag ik een afspraak maken om ze eruit te laten halen. Maar ik heb er niet echt last van. Waarschijnlijk vallen de losse eindjes er morgen uit ofzo... da's toch altijd zo: als je eenmaal gebeld hebt, zijn ze er zo ineens uit haha!
Verder gaat het heel goed. Ik voel me prima, eten gaat steeds beter en alleen ikzelf zie nog een heel klein beetje van de zwelling op m'n rechter kaaklijn. Vanmorgen voor het eerst weer gesport. Ging wel goed, maar jee, wat was ik snel moe!! Langzaam opbouwen maar!
Het dode gevoel wordt heel langzaam iets minder. Maar dus wel heeeeeeeeeeel langzaam!! Af en toe word ik een beetje gek van het geprik en gekriebel in m'n onderlip en kin.
Aan de binnenkant van m'n mond ben ik me de laatste week meer bewust van de dikke wangen (bij de hechtingen). Omdat de zwelling zo goed als weg is, kan je weer overal komen met je tong... en dan voel je dus alles!! En ik heb ook het idee, dat de stiekjes m'n wangen een beetje irriteren aan de binnenkant. Zal blij zijn als die eruit mogen!!
Kortom: langzaam begint alles weer een beetje normaal te worden. Ik zie er weer 'gewoon' uit, eet weer goed, sport weer..... Nu alleen de beugel nog!
Verder gaat het heel goed. Ik voel me prima, eten gaat steeds beter en alleen ikzelf zie nog een heel klein beetje van de zwelling op m'n rechter kaaklijn. Vanmorgen voor het eerst weer gesport. Ging wel goed, maar jee, wat was ik snel moe!! Langzaam opbouwen maar!
Het dode gevoel wordt heel langzaam iets minder. Maar dus wel heeeeeeeeeeel langzaam!! Af en toe word ik een beetje gek van het geprik en gekriebel in m'n onderlip en kin.
Aan de binnenkant van m'n mond ben ik me de laatste week meer bewust van de dikke wangen (bij de hechtingen). Omdat de zwelling zo goed als weg is, kan je weer overal komen met je tong... en dan voel je dus alles!! En ik heb ook het idee, dat de stiekjes m'n wangen een beetje irriteren aan de binnenkant. Zal blij zijn als die eruit mogen!!
Kortom: langzaam begint alles weer een beetje normaal te worden. Ik zie er weer 'gewoon' uit, eet weer goed, sport weer..... Nu alleen de beugel nog!
woensdag 8 oktober 2008
Mijn blog gaat nog door, maar toch alvast...
... iedereen ontzettend bedankt voor alle reacties, bemoedigingen, meeleven, bezoekjes, mailtjes, kaarten, kadootjes, aandacht...
Het is echt heel bijzonder om te zien hoeveel reacties ik heb gekregen voor en na de operatie. Natuurlijk van familie en vrienden, maar ook van een groot aantal voor mij 'onbekenden' (hoewel sommigen nu al heel 'bekend' voelen!) die me via de mail en m'n blog hebben gesteund (en nòg steunen). Ik wil ze toch even genoemd hebben: Esther, Linda, Annemarie, Bianca, Dorien, Robert, Elvira, Jeanette en Yvonne: dankjewel!!!
Het is echt heel bijzonder om te zien hoeveel reacties ik heb gekregen voor en na de operatie. Natuurlijk van familie en vrienden, maar ook van een groot aantal voor mij 'onbekenden' (hoewel sommigen nu al heel 'bekend' voelen!) die me via de mail en m'n blog hebben gesteund (en nòg steunen). Ik wil ze toch even genoemd hebben: Esther, Linda, Annemarie, Bianca, Dorien, Robert, Elvira, Jeanette en Yvonne: dankjewel!!!
dinsdag 7 oktober 2008
Vrijgelaten door de kaakchirurg!!
Gisteren om 16.10 werd ik weer verwacht bij de kaakchirurg. Na de ervaringen van de laatste keer zag ik er toch wel een beetje tegenop! Zou hij weer in m'n mond op de wond gaan drukken? En in m'n (dode) lip knijpen? En zou hij het eens zijn met de minder sterke stiekjes van de ortho of moeten die vreselijk strakke van hem er weer in? Kortom: ik zat toch wel met de bibbers in de wachtkamer (duh... alsof het erger kan dan de vorige keer) (en ik heb die kaakoperatie toch ook 'overleefd'... angsthaas!!).
Ik was vroeg in het ziekenhuis en ook vroeg (goh!) aan de beurt en ik stond in 5 minuten ook weer buiten!!
Geen vervelende testjes, alleen even kiezen op elkaar zetten! En heel belangrijk: die stiekjes van de ortho vond ie prima! Hij vroeg ook nog even, wat de ortho van het resultaat vond en zei toen: nou, dan ben ik klaar met je... ik hoef je pas weer te zien, als je beugel eruit is!!!!!!!! Dus ik vraag nog even voor de zekerheid of ik dat goed verstaan heb.... Ja... echt!!
Wouw.... dat voelt ineens alsof het nu heel erg gaat opschieten! Heerlijk! Ik hoef zelfs niet terug te komen als de 6 weken om zijn... dat vind ik wel bijzonder, maar niet erg! Ik heb nog even gevraagd hoe het dan met eten gaat... Ach, zei hij.... die 6 weken is 'de magische grens' voor iedereen, maar het zit nu al best goed vast. En nu lukt het je toch nog niet om alles te eten... Je voelt het vanzelf als het weer kan! En ik moet zeggen dat dat volgens mij wel klopt hoor.
Net als met sporten: je voelt zelf het beste wat je weer kunt doen!
Wat hij ook nog zei (toen ik zei, dat de beugel nog een 'klein jaar' zou blijven zitten): wees een keer tevreden!!! Als jij vindt dat het mooi genoeg is, is het mooi genoeg! De ortho wil het natuurlijk perfect, maar als jij het goed genoeg vindt, beslis jij dat het af is! Dus als jij voor de zomer denkt: mooi... klaar... ik wil zonder beugel op vakantie... zeg dat dan tegen de ortho! (hij weet dat de ortho misschien een kies wil laten trekken om de middenlijn van m'n bovenkaak goed te krijgen en daar is hij het niet mee eens. Ik heb zelf al besloten dat ik die kies niet laat trekken. Ik heb al niet zo'n geweldig gebit, dus ik laat dan geen 'goede' (?) kies trekken!) Het deed me wel goed, dat hij dit nog even heeft gezegd. Natuurlijk wist ik het wel, maar ik vond het heel prettig om het nog even te horen!
Nou.... dit was dus voorlopig het laatste bezoek aan de kaakchirurg. Een hoofdstuk afgesloten! SUPER! Ik heb de beste man nog even bedankt voor 'alles'. 'Graag gedaan'....
Ik was vroeg in het ziekenhuis en ook vroeg (goh!) aan de beurt en ik stond in 5 minuten ook weer buiten!!
Geen vervelende testjes, alleen even kiezen op elkaar zetten! En heel belangrijk: die stiekjes van de ortho vond ie prima! Hij vroeg ook nog even, wat de ortho van het resultaat vond en zei toen: nou, dan ben ik klaar met je... ik hoef je pas weer te zien, als je beugel eruit is!!!!!!!! Dus ik vraag nog even voor de zekerheid of ik dat goed verstaan heb.... Ja... echt!!
Wouw.... dat voelt ineens alsof het nu heel erg gaat opschieten! Heerlijk! Ik hoef zelfs niet terug te komen als de 6 weken om zijn... dat vind ik wel bijzonder, maar niet erg! Ik heb nog even gevraagd hoe het dan met eten gaat... Ach, zei hij.... die 6 weken is 'de magische grens' voor iedereen, maar het zit nu al best goed vast. En nu lukt het je toch nog niet om alles te eten... Je voelt het vanzelf als het weer kan! En ik moet zeggen dat dat volgens mij wel klopt hoor.
Net als met sporten: je voelt zelf het beste wat je weer kunt doen!
Wat hij ook nog zei (toen ik zei, dat de beugel nog een 'klein jaar' zou blijven zitten): wees een keer tevreden!!! Als jij vindt dat het mooi genoeg is, is het mooi genoeg! De ortho wil het natuurlijk perfect, maar als jij het goed genoeg vindt, beslis jij dat het af is! Dus als jij voor de zomer denkt: mooi... klaar... ik wil zonder beugel op vakantie... zeg dat dan tegen de ortho! (hij weet dat de ortho misschien een kies wil laten trekken om de middenlijn van m'n bovenkaak goed te krijgen en daar is hij het niet mee eens. Ik heb zelf al besloten dat ik die kies niet laat trekken. Ik heb al niet zo'n geweldig gebit, dus ik laat dan geen 'goede' (?) kies trekken!) Het deed me wel goed, dat hij dit nog even heeft gezegd. Natuurlijk wist ik het wel, maar ik vond het heel prettig om het nog even te horen!
Nou.... dit was dus voorlopig het laatste bezoek aan de kaakchirurg. Een hoofdstuk afgesloten! SUPER! Ik heb de beste man nog even bedankt voor 'alles'. 'Graag gedaan'....
dinsdag 30 september 2008
woensdag 24 september 2008
Weer naar de ortho
Vandaag een afspraak bij de ortho om m'n 'nieuwe' ik te laten zien. Alleen kijken, we gaan niks doe zei hij toen ik deze afspraak heb gemaakt. Nou... hij was kennelijk van mening veranderd, want ik kreeg toch nieuwe stiekjes om de slotjes. En de kobayashi (die haakjes 'voor het geval dat') werden eraf gehaald. Tja en toen liet er een slotje los. De draad eruit gehaald om en nieuw slotje erin te lijmen en dus wilde ze een mondspreider in doen om er beter bij te kunnen, maar ja... dat ging dus niet lukken, want ik kan m'n mond nog lang niet ver genoeg open doen. Dus toe zonder spreider het slotje er weer in. En vervolgens de draad, maar dat lukte niet, dus een dunnere draad gebruikt (en ik dacht: gaat lekker!!). De uiteinden knipte ze netjes af, maar één stukje bleef achterin m'n mond liggen. Dat wilde ze pakken, maar toen had ze de draad van de hechting te pakken. Ook heel fijn!
Uiteindelijk zat alles weer op z'n plaats. Alleen de elastieken van de 'kaak' nog... maar de ortho besloot, dat ze het met hun eigen (minder sterke) elastieken gingen doen. Op zich vind ik dat prima (want veel fijner!... of beter: minder vervelend!), maar of de 'kaak' er ook zo over denkt??? Nou ja... deze elastieken 'trekken' ook aan m'n kaak... en de ortho zal het wel weten....
Oh ja: ik dacht er net op tijd aan om nog even te vragen 'hoe lang ik nog moet beugelen' (ik hield zelf rekening met ca. een half jaar...). Antwoord: houdt u maar rekening met nog een klein jaar!!! Ieks!!! Dat valt me zwaar tegen... echt heel zwaar! (dus nu heb ik bedacht, dat ik er dan heel misschien net voor de zomervakantie af kan zijn... pffff)
Ps: hij vond het resultaat van de operatie trouwens wel 'heel mooi' !!!
Uiteindelijk zat alles weer op z'n plaats. Alleen de elastieken van de 'kaak' nog... maar de ortho besloot, dat ze het met hun eigen (minder sterke) elastieken gingen doen. Op zich vind ik dat prima (want veel fijner!... of beter: minder vervelend!), maar of de 'kaak' er ook zo over denkt??? Nou ja... deze elastieken 'trekken' ook aan m'n kaak... en de ortho zal het wel weten....
Oh ja: ik dacht er net op tijd aan om nog even te vragen 'hoe lang ik nog moet beugelen' (ik hield zelf rekening met ca. een half jaar...). Antwoord: houdt u maar rekening met nog een klein jaar!!! Ieks!!! Dat valt me zwaar tegen... echt heel zwaar! (dus nu heb ik bedacht, dat ik er dan heel misschien net voor de zomervakantie af kan zijn... pffff)
Ps: hij vond het resultaat van de operatie trouwens wel 'heel mooi' !!!
En dan ook maar weer een foto-update!
zondag 21 september 2008
Na 10 dagen...
Vanmorgen durfde ik het dan toch aan om de elastieken van de kaakchirurg te verwisselen. Ik zag er vreselijk tegenop, maar uiteindelijk viel het erg mee. Ik voel ze wel meteen weer trekken aan m'n onderkaak... heel vervelend, maar dat betekent wel, dat ze hun werk doen. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik m'n gezicht (de onderkaak) er (met die elastieken in) wat geforceerd vind uitzien. Ik hoop, dat het een iets ontspannener blik wordt als ik helemaal klaar ben en zonder stieken door het leven ga...
Ik voel me trouwens erg goed, maar ik merk wel, dat m'n conditie niet super is. Gisteren op de fiets naar het voetbalveld en de wedstrijd van Jochim gekeken... en daarna doodmoe! Overdag slapen doe ik niet meer, want dan slaap ik 's nachts niet. En gelukkig kan ik weer op 1 zij liggen.
Volgens mij heb ik al een keer opgeschreven wat de 'kaak' zegt over afvallen, maar ik kan het even niet terugvinden. Dus nog maar een keer: je mag na een kaakoperatie max. 10 % van je lichaamsgewicht afvallen... Ik ben nu in 10 dagen 4 kilo kwijt. Dat vind ik best veel, maar het is in ieder geval voorlopig nog geen 10% haha... Lijnen is uit den boze, want je lichaam heeft de voedingsstoffen nodig voor je herstel.
Hieronder een foto-update. Gisteren (zat. 20 sept.) gemaakt.
Ik voel me trouwens erg goed, maar ik merk wel, dat m'n conditie niet super is. Gisteren op de fiets naar het voetbalveld en de wedstrijd van Jochim gekeken... en daarna doodmoe! Overdag slapen doe ik niet meer, want dan slaap ik 's nachts niet. En gelukkig kan ik weer op 1 zij liggen.
Volgens mij heb ik al een keer opgeschreven wat de 'kaak' zegt over afvallen, maar ik kan het even niet terugvinden. Dus nog maar een keer: je mag na een kaakoperatie max. 10 % van je lichaamsgewicht afvallen... Ik ben nu in 10 dagen 4 kilo kwijt. Dat vind ik best veel, maar het is in ieder geval voorlopig nog geen 10% haha... Lijnen is uit den boze, want je lichaam heeft de voedingsstoffen nodig voor je herstel.
Hieronder een foto-update. Gisteren (zat. 20 sept.) gemaakt.
vrijdag 19 september 2008
Contrôle Kaakchirurg
ÉÉN WEEK NA DE OPERATIE
Precies om 4 uur gistermiddag meldde ik me bij de afdeling kaakchirurgie. Ik was wel een beetje gespannen (krijg ik al stiekjes... gaat ie me pijn doen... haha). Tegen half 5 hoorde ik de bekende stem van dr. Van Strijen roepen... Mevrouw Ploeg... en toen ie me zag: mevrouw Ploeg... daar ben ik zo benieuwd naar!
Precies om 4 uur gistermiddag meldde ik me bij de afdeling kaakchirurgie. Ik was wel een beetje gespannen (krijg ik al stiekjes... gaat ie me pijn doen... haha). Tegen half 5 hoorde ik de bekende stem van dr. Van Strijen roepen... Mevrouw Ploeg... en toen ie me zag: mevrouw Ploeg... daar ben ik zo benieuwd naar!
Ik had een aantal vragen die ik beantwoord wilde hebben... (over de stiekjes, hoe lang duurde de operatie, mag ik weer 'alles' eten, mag ik een print van de foto's, wanneer moet gevoel in lip/kin terugkomen...)
De antwoorden:
De operatie heeft inderdaad zo'n anderhalf uur geduurd...
Die elastieken... nou heel fijn (NOT!!!) die zitten er nu dus in!!! Het is net zoiets als bij de ortho, maar dan minstens 3x zo strak... pfff... Ik moet ze zelf af en toe vervangen, want ze mogen niet teveel uitlubberen. Voelt wel gek. Als ik m'n kaak echt ontspannen probeer te houden, voel ik m'n onderkaak naar voren trekken. Gisteravond kreeg ik bijna kramp in m'n kaken... en dan bedoel ik echt kramp!! Ik wist even niet meer waar ik blijven moest. En later kreeg ik heel erg last van m'n boventanden. Vooral die waar de stiekjes aanzitten. Het leek wel of ze eruit getrokken werden! Vannacht nog even wakker geweest, pijnstiller genomen, maar nu is het wel dragelijk.
De operatie heeft inderdaad zo'n anderhalf uur geduurd...
Die elastieken... nou heel fijn (NOT!!!) die zitten er nu dus in!!! Het is net zoiets als bij de ortho, maar dan minstens 3x zo strak... pfff... Ik moet ze zelf af en toe vervangen, want ze mogen niet teveel uitlubberen. Voelt wel gek. Als ik m'n kaak echt ontspannen probeer te houden, voel ik m'n onderkaak naar voren trekken. Gisteravond kreeg ik bijna kramp in m'n kaken... en dan bedoel ik echt kramp!! Ik wist even niet meer waar ik blijven moest. En later kreeg ik heel erg last van m'n boventanden. Vooral die waar de stiekjes aanzitten. Het leek wel of ze eruit getrokken werden! Vannacht nog even wakker geweest, pijnstiller genomen, maar nu is het wel dragelijk.
Dat dode gevoel in lip en kin moet langzaam steeds iets meer verdwijnen, maar dat zal al met al een paar maanden duren... (wist ik eigenlijk al). Van Strijen heeft nog even met een soort pincet ofzo in m'n lip geknepen. Voel je dat? Nou, als ie maar hard genoeg kneep voelde ik het wel ja... ai!
Ik mag weer gewoon eten (kauwen, niet knauwen), maar met die elastieken kan m'n mond weer minder ver open. Dus muizenhapjes, anders valt het van de lepel... en kauwen (heb het geprobeerd) doet nog hardstikke pijn... dus ik snij het heel fijn. Gisteravond bami gegeten (wel lekker hoor!) en vandaag ga ik brood (zonder korst) proberen. En toen we thuis waren gistermiddag heb ik eindelijk een roseetje gedronken!!!
Ik heb de foto uitgeprint meegekregen... zal hem hieronder zetten... is niet mega-duidelijk...
Tijdens de controle ging de 'kaak' kijken of de wonden goed genezen. En of het schoon was... nou heeeeeeeeeel fijn.... Ging ie in m'n mond op de wond drukken om te kijken of er troep uitkwam!!! Jemig... kl**tz*k!!! (sorry... dat moest er even uit!!!)... Dus ik 'auw auw'... Zegt ie tegen Wim 'tja... echte vrouwenreactie'...Grrrr.... De assistentie en ik natuurlijk hevig protesteren!! (verder is ie wel aardig hoor! )
Al met al is Van Strijen dus erg tevreden. Hij zei: eigenlijk is mijn werk nu klaar, alleen nog af en toe contrôle. Ik hoef pas 6 oktober terug te komen.
Al met al is Van Strijen dus erg tevreden. Hij zei: eigenlijk is mijn werk nu klaar, alleen nog af en toe contrôle. Ik hoef pas 6 oktober terug te komen.
De foto van 'de dag na de operatie'
Bij de witte pijlen zie je een donkere lijn. Daar is de kaak in'gezaagd'. En bij de rode pijlen zitten de schroefjes (heel slecht te zien).
Bij de witte pijlen zie je een donkere lijn. Daar is de kaak in'gezaagd'. En bij de rode pijlen zitten de schroefjes (heel slecht te zien).
maandag 15 september 2008
Dag 5 (maandag 15 september)
Om even te updaten hoe het nu is. De zwelling wordt minder, de blauwe plekken meer. Maar ik voel me goed, heb hulp van m'n mams voor was en boodschappen en heb vanmiddag weer even lekker geslapen. Ik heb nog steeds een 'dode' onderlip en kin, maar het prikt wel zo nu en dan, dus er zit nog leven in hihi! Ik heb sinds gisteren wel last van erg gevoelige zeurderige (vooral onder-) tanden. Heel vervelend, dus alleen daarom al ga ik nog even door met de pijnstillers.
Vanavond met Wim de hechtpleistertjes eraf peuteren! De kleine gaatjes in m'n wangen, waar een klein buisje doorheen ging om de schroefjes erin te draaien, zullen nu wel dicht zijn. (het is nu avond en de pleistertjes laten we toch nog even zitten... hebben er 1 los gehad, maar lijkt beter om nog even te wachten;))
Deze foto's zijn van vandaag:
En deze om even het voorlopige vóór en ná verschil te laten zien...
Vanavond met Wim de hechtpleistertjes eraf peuteren! De kleine gaatjes in m'n wangen, waar een klein buisje doorheen ging om de schroefjes erin te draaien, zullen nu wel dicht zijn. (het is nu avond en de pleistertjes laten we toch nog even zitten... hebben er 1 los gehad, maar lijkt beter om nog even te wachten;))
Deze foto's zijn van vandaag:
En deze om even het voorlopige vóór en ná verschil te laten zien...
Dag 3 (zaterdag 13 september)
Begon heel relaxed. Goed geslapen. Alleen een keer wakker geweest om m'n cold-packs te wisselen. Daarna om 5.30 weer de gebruikelijke ochtend-contrôle en toen geslapen tot het ontbijt van 8.00 uur! Twee keer dezelfde kwark duh! Even roosvicee geregeld voor de ene... scheelt een stuk (not!).
Na het ontbijt lekker gedouched en in een schoon bed wat tijdschriften gebladerd/gelezen. M'n hoofd ziet er natuurlijk nog wel dik uit, maar vooral rechts (de dikste kant) voelt een stuk beter dan gisteren. Of het minder dik is?? Geen idee... volgens Corinne wel!
Na een paar keer vragen hoop ik duidelijkheid te krijgen over een contrôle vandaag door de/een kaakarts. Want ja... als ik naar huis mag als het minder gezwollen is, moet er wel iemand komen kijken toch?? De dag ging ondertussen verder en na de lunch, toen ik tv lag te kijken stond ineens Corinne met dr. De Lange aan m'n bed!! Hoe voel je je? Goed!! En m'n gezicht voelt beter... maar of het minder dik is???? Nou zegt De Lange: wat mij betreft mag je naar huis!!!! YES!!! Wel rustig aan, blijven koelen, je mag wel weer warm eten, maar wel alles pureren. Vanaf volgende week ook bv. zachte pasta's... Goed best prima... IK MAG LEKKER NAAR HUIS!
Snel Wim ingeseind via een sms-je en hij belde gelijk terug. Hoezo ineens??? Nou gewoon... zag er goed uit hahaha! Het is 10 over 2 en Wim komt gewoon over een uurtje ofzo. Kan ik me rustig aankleden en tas inpakken... easy!
Om half 4 kwamen Wim, Maaike en Josh me ophalen. Afscheid van m'n kamergenoot en de verpleging! En dan op naar huis! Alsof je weken bent weggeweest haha!
Na het ontbijt lekker gedouched en in een schoon bed wat tijdschriften gebladerd/gelezen. M'n hoofd ziet er natuurlijk nog wel dik uit, maar vooral rechts (de dikste kant) voelt een stuk beter dan gisteren. Of het minder dik is?? Geen idee... volgens Corinne wel!
Na een paar keer vragen hoop ik duidelijkheid te krijgen over een contrôle vandaag door de/een kaakarts. Want ja... als ik naar huis mag als het minder gezwollen is, moet er wel iemand komen kijken toch?? De dag ging ondertussen verder en na de lunch, toen ik tv lag te kijken stond ineens Corinne met dr. De Lange aan m'n bed!! Hoe voel je je? Goed!! En m'n gezicht voelt beter... maar of het minder dik is???? Nou zegt De Lange: wat mij betreft mag je naar huis!!!! YES!!! Wel rustig aan, blijven koelen, je mag wel weer warm eten, maar wel alles pureren. Vanaf volgende week ook bv. zachte pasta's... Goed best prima... IK MAG LEKKER NAAR HUIS!
Snel Wim ingeseind via een sms-je en hij belde gelijk terug. Hoezo ineens??? Nou gewoon... zag er goed uit hahaha! Het is 10 over 2 en Wim komt gewoon over een uurtje ofzo. Kan ik me rustig aankleden en tas inpakken... easy!
Om half 4 kwamen Wim, Maaike en Josh me ophalen. Afscheid van m'n kamergenoot en de verpleging! En dan op naar huis! Alsof je weken bent weggeweest haha!
Dag 2 (vrijdag 12 september)
Na die best wel goede nacht was het dus weer vroeg dag! Gelukkig mocht na de contrôle van kwart over 5 het licht weer uit en heb ik nog wat gedut tot het ontbijt van half 8. Tja... verrassend: yoghurt en vla... of was het nou kwark?? Haha... zoiets in ieder geval. Lauwe thee erbij...
Een blik in het beeldscherm van het tv-tje boven m'n bed 'showde' mijn hele dikke bolle hoofd! Pfff... dat viel niet mee! En het voelde ook enorm stijf!
Na het ontbijt ben ik voor het eerst echt m'n bed uit geweest. Ging goed, dus ik mocht ook douchen. Lekker handig met infuus! Een vuiliszak om m'n arm en geen haren wassen... want geen warmte op m'n hoofd! Goed, een simpel douche-je dus, maar toch wel lekker om je weer een beetje mobiel te voelen... ondanks het gesleep met het infuus.
Om kwart voor 10 opgehaald om met de rolstoel (broemmm) naar de kaakchirurg te gaan. Bekend terrein! Voordeel van zo'n rolstoel-ziekenhuis-patient: ik hoefde niet te wachten... gelijk aan de beurt! Eerst foto's gemaakt en toen naar mevrouw 'hoe heet ze ookal weer?' voor de contrôle. Hoe voel je je? Best goed? Hebben ze het erover gehad wanneer je naar huis mag? Als ik me goed voel??? Misschien vanavond??? probeer ik! Nou nee, lijkt me niet verstandig. De zwelling moet toch echt beduidend afnemen voor je naar huis mag. Misschien morgen, maar houd maar rekening met zondag! Oké... zit niets anders op hè!? Mocht ook nog even de foto's zien... Heel duidelijk de 'zaaglijn' (slik) gezien en aan beide kanten niet 2, maar 3 schroefjes!! Wat een gek idee, dat dat dus in mijn kaak zit!
Terug op de kamer even relaxen... tv kijken, muziekje luisteren, dommelen... weer een postronde met een stapel mail voor mevrouw Ploeg... hihi. En heel verrassend weer een lunch met......... jawel! Ik moet zeggen, dat de zuivel me na één dag al de neus uitkwam!
Om 2 uur belde Wim om te vragen hoe het was en op hetzelfde moment komt verpleegster Corinne m'n infuus eruit halen... jippie! Wim was live getuige van mijn 'auw', want de pleister was goed vastgekit!
Om half 4 kreeg ik bezoek van m'n paps en mams en vriendin Gea. Lekker even keuvelen. Ik voelde me best goed, dus was gezellig. Natuurlijk toch daarna even bijkomen... ongemerkt word ik er toch moe van.
Een blik in het beeldscherm van het tv-tje boven m'n bed 'showde' mijn hele dikke bolle hoofd! Pfff... dat viel niet mee! En het voelde ook enorm stijf!
Na het ontbijt ben ik voor het eerst echt m'n bed uit geweest. Ging goed, dus ik mocht ook douchen. Lekker handig met infuus! Een vuiliszak om m'n arm en geen haren wassen... want geen warmte op m'n hoofd! Goed, een simpel douche-je dus, maar toch wel lekker om je weer een beetje mobiel te voelen... ondanks het gesleep met het infuus.
Om kwart voor 10 opgehaald om met de rolstoel (broemmm) naar de kaakchirurg te gaan. Bekend terrein! Voordeel van zo'n rolstoel-ziekenhuis-patient: ik hoefde niet te wachten... gelijk aan de beurt! Eerst foto's gemaakt en toen naar mevrouw 'hoe heet ze ookal weer?' voor de contrôle. Hoe voel je je? Best goed? Hebben ze het erover gehad wanneer je naar huis mag? Als ik me goed voel??? Misschien vanavond??? probeer ik! Nou nee, lijkt me niet verstandig. De zwelling moet toch echt beduidend afnemen voor je naar huis mag. Misschien morgen, maar houd maar rekening met zondag! Oké... zit niets anders op hè!? Mocht ook nog even de foto's zien... Heel duidelijk de 'zaaglijn' (slik) gezien en aan beide kanten niet 2, maar 3 schroefjes!! Wat een gek idee, dat dat dus in mijn kaak zit!
Terug op de kamer even relaxen... tv kijken, muziekje luisteren, dommelen... weer een postronde met een stapel mail voor mevrouw Ploeg... hihi. En heel verrassend weer een lunch met......... jawel! Ik moet zeggen, dat de zuivel me na één dag al de neus uitkwam!
Om 2 uur belde Wim om te vragen hoe het was en op hetzelfde moment komt verpleegster Corinne m'n infuus eruit halen... jippie! Wim was live getuige van mijn 'auw', want de pleister was goed vastgekit!
Om half 4 kreeg ik bezoek van m'n paps en mams en vriendin Gea. Lekker even keuvelen. Ik voelde me best goed, dus was gezellig. Natuurlijk toch daarna even bijkomen... ongemerkt word ik er toch moe van.
Het avondeten had weer geen verrassing voor me in petto, maar na enig aandringen kreeg ik toch ook een lekker koppie tomaten-bouillon. Moest wel beloven, dat ik 'm heel ver zou laten afkoelen. En na het eten bood de lieverd aan om er alvast nog 1 te maken voor 'koffietijd'... kon ie vast afkoelen! Lief!Ja... en dan is het alweer tijd voor de nacht...
zondag 14 september 2008
DE DAG: kaakoperatie 11 september
Ik ga zo langzaamaan toch maar beginnen met m'n verhaal, want ik merk, dat ik anders dingen kwijt begin te raken. Waarschijnlijk doe ik dit in etappes en zal dit bericht wel een aantal keren wijzigen. Sowieso eerst het verhaal nu... later 'de foto's'...
Donderdag de 11e moest ik me dus melden bij de opnamebalie in De Gelderse Vallei. Daar werd ik gelijk naar boven gestuurd. Afdeling Gynaecologie/Urologie kamer 119 vanwege plaatsgebrek op de andere afdeling. Een twee persoonskamer met (jippie :p) een bed bij het raam. Heel onwerkelijk om dan te zitten wachten in een ziekenhuiskamer, waar je straks echt 'ligt te liggen'.
Intake gesprek, polsbandje om, sticker met m'n gegegevens op het bed. Tas uitpakken: zoveel mogelijk dingen die je denkt nodig te hebben bij de hand leggen in de nachtkastje. Als ik een seintje kreeg, moest ik me klaarmaken, oftewel operatiehemd aan en in bed. Zo bizar! Het bericht kwam al om 9.00 uur! Slik! Om 5 over 9 lag ik in m'n bedje en werd ik weggereden naar de OK. Wim liep mee tot de lift, maakte nog een foto, kus, zwaai... tot straks! Ieks! Het gaat nu echt gebeuren.
Ik heb altijd al eens op een ziekenhuisbed door de gangen willen rijden en dat heb ik nu dus gedaan! In de voorbereidingskamer kreeg ik nog wat uitleg, werd het infuus ingebracht (na 2 keer prikken) en werden de 'plakkers' voor de monitor op m'n lijf geplakt. Zo stom: zelfs tegen het infuus prikken zag ik op en dat stelde niks voor.
En of ik zenuwachtig was toen ik daar lag te wachten? JA!! Ik hoorde iemand binnenkomen die zei: waar is mij patient? Ik herkende de stem van Van Strijen, dus begon al te zwaaien haha. Oh, daar is ze! Hoe gaat ie? Zenuwachtig? Ik: ja! Nergens voor nodig! Ik: ja, dat zeggen ze allemaal! Hij: Ik heb dit al zo vaak gedaan. Ik: ja, maar eens is toch ook de eerste keer geweest en toen begon ie lekker te keuvelen met de rest erbij. Hij nam afscheid... komt goed!
Om 5 voor half 10 werd ik de OK ingereden (handig die klokken overal) en moest ik overklimmen op 'het' bed (hard!!). De anesthesist kwam binnen, stelde zich voor. De plakkers werden aangesloten op de monitor. Druppels in m'n neus (en dus ook keel blèh) om de bleodvaten te vernauwen. Nog wat gepraat. Je krijgt straks een kapje over neus en mond, rustig adem blijven halen. Afjn: ik kreeg het kapje, maar er werd verder niets meer gezegd of aangekondigd en ineens dacht ik: verrek, het lijkt wel of ik al 'ga'... ik knipper nog even (en dacht nog: goh, ze hebben niets gezegd) en.... weg!
Het wakker worden op de uitslaapkamer was zo mogelijk nog vreemder! Volgens mij droomde ik, vlak voordat ze me riepen, dat ik thuis zat te praten met Maaike en Jochim over de operatie... en toen werd er geroepen: mevrouw Ploeg, wordt eens wakker, de operatie is achter de rug... En ik dacht: ja daaaag... dat kan niet, ik zit net nog met de kids te praten. Mevrouw Ploeg haal een diep adem, de operatie is klaar... en ineens dacht ik... Hè? Wat? Ohw sh*t ja... ik was al in het ziekenhuis... Oh jeeee... ik ben al klaar!!! Zo idioot... Ik was helemaal in de war/blij/opgelucht en vooral: duf hahaha! Ik weet nog, dat ik op de klok probeerde te kijken, maar die kon ik net niet zien. Ik heb ook meteen met m'n tong gevoeld of het kunststof bijtplaatje tegen m'n boventanden zat... nee dus! En ook geen elastieken. Fijn! Ook Van Strijen kwam nog even langs. Het is heel goed gegaan, bijtplaatje was niet nodig... Over elastieken had ie niks.
Er werd aan me gevraagd hoe ik me voelde en of ik pijn had. Ja... ik had pijn... van dat vreselijk koude ijs tegen m'n wangen... sjee wat was dat koud!! Ze hebben het even aan de kant gelegd en toen weer ertegen... Op een bepaald moment kon ik zien, dat het half 1 was en toen lag ik denk ik al 3 kwartier tot een uur op de uitslaapkamer. Pas tegen half twee was ik terug op m'n kamer. Wim had toe al gebeld en belde net voor de tweede keer toen ik terugkwam. Verpleegster aan m'n bed met de telefoon: uw man... gaat het goed? Ik m'n duim omhoog... ja!
Jammergenoeg mag het bezoek ook na een operatie pas vanaf 3 uur op komen. Aan de andere kant: ik werd nog geregeld gecontroleerd (bloeddruk, hartslag, temperatuur) en ik viel toch nog steeds in slaap... dus het was zo 3 uur. Wim en Maaike kwamen voorzichtig binnen. Tja, je weet niet wat je aantreft hè? Nou, vooral een duffe mams met een dikke kop hahaha!
*de eerste foto na de operatie*
Eigenlijk voelde ik me op dat moment (naar omstandigheden) best redelijk. Was redelijk helder en ik ben absoluut niet misselijk geweest van de narcose. Erg prettig natuurlijk. Wat ik precies in en aan m'n hoofd voelde is zo moeilijk uit te leggen. Het voelde dik, gezwollen, stijf. En grotendeels gevoelloos. Zeg maar m'n gezicht rondom langs de onderkaak... net als een verdoving bij de tandarts, maar dan over een veel groter gebied... en voor een veel langere tijd. Dit heeft te maken met de zenuwen die ze raken tijdens de operatie. Het gevoel komt terug, maar het kan maanden duren voordat dat weer helemaal oké is.
Wim ging om een uur of 4 weg, Maaike liep mee naar beneden en kwam nog even terug met Joshua (vriendje) en een tv/telefoonkaart. Want ik had al wel zo'n vermoeden, dat ik niet de volgende ochtend naar huis zou gaan.
Om half 6 kregen we avondeten.. hahaha... voor mevrouw Ploeg 'koud en vloeibaar'... oftewel: blanke vla en iets van aarbeienkwark ofzo. Met veel moeite heb ik 1 bakje naar binnen gewerkt. Wat een getob! M'n mond kon gewoon niet zover open... en de kwark was te dik voor een rietje... Verder tja... water met een rietje of uit een tuitbeker (jaja).
Na het eten kwam Wim met Maaike een Jochim (en bloemen). Ik voelde me toen echt een stuk minder. Had last van de toegenomen zwelling, vervelend met slikken... Oftewel: ik voelde me K. En toen kwamen ook de tranen... waarschijnlijk ook door alle spanning vooraf. Dat moest er even uit!
Na het afscheid moest ik toch echt ook 'even' plassen en dat wilden ze me op bed op de po laten doen. Nou 'nice try' maar dat ging dus niet lukken. Tjonge, wat een gedoe. Uiteindelijk naast bed op de po-stoel... beetje wankel op de benen. Maar het lucht wel op hahaha!
Bed weer in en opmaken voor de nacht. Prik in buik tegen trombose... Slapen... Maar ja... halverwege de nacht had ik zo'n pijn in m'n rug. Gelukkig wel weer in slaap gevallen en om kwart over 5!!! kwamen ze alweer bloeddruk meten enzo! Ook goedemorgen!
Donderdag de 11e moest ik me dus melden bij de opnamebalie in De Gelderse Vallei. Daar werd ik gelijk naar boven gestuurd. Afdeling Gynaecologie/Urologie kamer 119 vanwege plaatsgebrek op de andere afdeling. Een twee persoonskamer met (jippie :p) een bed bij het raam. Heel onwerkelijk om dan te zitten wachten in een ziekenhuiskamer, waar je straks echt 'ligt te liggen'.
Intake gesprek, polsbandje om, sticker met m'n gegegevens op het bed. Tas uitpakken: zoveel mogelijk dingen die je denkt nodig te hebben bij de hand leggen in de nachtkastje. Als ik een seintje kreeg, moest ik me klaarmaken, oftewel operatiehemd aan en in bed. Zo bizar! Het bericht kwam al om 9.00 uur! Slik! Om 5 over 9 lag ik in m'n bedje en werd ik weggereden naar de OK. Wim liep mee tot de lift, maakte nog een foto, kus, zwaai... tot straks! Ieks! Het gaat nu echt gebeuren.
Ik heb altijd al eens op een ziekenhuisbed door de gangen willen rijden en dat heb ik nu dus gedaan! In de voorbereidingskamer kreeg ik nog wat uitleg, werd het infuus ingebracht (na 2 keer prikken) en werden de 'plakkers' voor de monitor op m'n lijf geplakt. Zo stom: zelfs tegen het infuus prikken zag ik op en dat stelde niks voor.
En of ik zenuwachtig was toen ik daar lag te wachten? JA!! Ik hoorde iemand binnenkomen die zei: waar is mij patient? Ik herkende de stem van Van Strijen, dus begon al te zwaaien haha. Oh, daar is ze! Hoe gaat ie? Zenuwachtig? Ik: ja! Nergens voor nodig! Ik: ja, dat zeggen ze allemaal! Hij: Ik heb dit al zo vaak gedaan. Ik: ja, maar eens is toch ook de eerste keer geweest en toen begon ie lekker te keuvelen met de rest erbij. Hij nam afscheid... komt goed!
Om 5 voor half 10 werd ik de OK ingereden (handig die klokken overal) en moest ik overklimmen op 'het' bed (hard!!). De anesthesist kwam binnen, stelde zich voor. De plakkers werden aangesloten op de monitor. Druppels in m'n neus (en dus ook keel blèh) om de bleodvaten te vernauwen. Nog wat gepraat. Je krijgt straks een kapje over neus en mond, rustig adem blijven halen. Afjn: ik kreeg het kapje, maar er werd verder niets meer gezegd of aangekondigd en ineens dacht ik: verrek, het lijkt wel of ik al 'ga'... ik knipper nog even (en dacht nog: goh, ze hebben niets gezegd) en.... weg!
Het wakker worden op de uitslaapkamer was zo mogelijk nog vreemder! Volgens mij droomde ik, vlak voordat ze me riepen, dat ik thuis zat te praten met Maaike en Jochim over de operatie... en toen werd er geroepen: mevrouw Ploeg, wordt eens wakker, de operatie is achter de rug... En ik dacht: ja daaaag... dat kan niet, ik zit net nog met de kids te praten. Mevrouw Ploeg haal een diep adem, de operatie is klaar... en ineens dacht ik... Hè? Wat? Ohw sh*t ja... ik was al in het ziekenhuis... Oh jeeee... ik ben al klaar!!! Zo idioot... Ik was helemaal in de war/blij/opgelucht en vooral: duf hahaha! Ik weet nog, dat ik op de klok probeerde te kijken, maar die kon ik net niet zien. Ik heb ook meteen met m'n tong gevoeld of het kunststof bijtplaatje tegen m'n boventanden zat... nee dus! En ook geen elastieken. Fijn! Ook Van Strijen kwam nog even langs. Het is heel goed gegaan, bijtplaatje was niet nodig... Over elastieken had ie niks.
Er werd aan me gevraagd hoe ik me voelde en of ik pijn had. Ja... ik had pijn... van dat vreselijk koude ijs tegen m'n wangen... sjee wat was dat koud!! Ze hebben het even aan de kant gelegd en toen weer ertegen... Op een bepaald moment kon ik zien, dat het half 1 was en toen lag ik denk ik al 3 kwartier tot een uur op de uitslaapkamer. Pas tegen half twee was ik terug op m'n kamer. Wim had toe al gebeld en belde net voor de tweede keer toen ik terugkwam. Verpleegster aan m'n bed met de telefoon: uw man... gaat het goed? Ik m'n duim omhoog... ja!
Jammergenoeg mag het bezoek ook na een operatie pas vanaf 3 uur op komen. Aan de andere kant: ik werd nog geregeld gecontroleerd (bloeddruk, hartslag, temperatuur) en ik viel toch nog steeds in slaap... dus het was zo 3 uur. Wim en Maaike kwamen voorzichtig binnen. Tja, je weet niet wat je aantreft hè? Nou, vooral een duffe mams met een dikke kop hahaha!
*de eerste foto na de operatie*Eigenlijk voelde ik me op dat moment (naar omstandigheden) best redelijk. Was redelijk helder en ik ben absoluut niet misselijk geweest van de narcose. Erg prettig natuurlijk. Wat ik precies in en aan m'n hoofd voelde is zo moeilijk uit te leggen. Het voelde dik, gezwollen, stijf. En grotendeels gevoelloos. Zeg maar m'n gezicht rondom langs de onderkaak... net als een verdoving bij de tandarts, maar dan over een veel groter gebied... en voor een veel langere tijd. Dit heeft te maken met de zenuwen die ze raken tijdens de operatie. Het gevoel komt terug, maar het kan maanden duren voordat dat weer helemaal oké is.
Wim ging om een uur of 4 weg, Maaike liep mee naar beneden en kwam nog even terug met Joshua (vriendje) en een tv/telefoonkaart. Want ik had al wel zo'n vermoeden, dat ik niet de volgende ochtend naar huis zou gaan.
Om half 6 kregen we avondeten.. hahaha... voor mevrouw Ploeg 'koud en vloeibaar'... oftewel: blanke vla en iets van aarbeienkwark ofzo. Met veel moeite heb ik 1 bakje naar binnen gewerkt. Wat een getob! M'n mond kon gewoon niet zover open... en de kwark was te dik voor een rietje... Verder tja... water met een rietje of uit een tuitbeker (jaja).
Na het eten kwam Wim met Maaike een Jochim (en bloemen). Ik voelde me toen echt een stuk minder. Had last van de toegenomen zwelling, vervelend met slikken... Oftewel: ik voelde me K. En toen kwamen ook de tranen... waarschijnlijk ook door alle spanning vooraf. Dat moest er even uit!
Na het afscheid moest ik toch echt ook 'even' plassen en dat wilden ze me op bed op de po laten doen. Nou 'nice try' maar dat ging dus niet lukken. Tjonge, wat een gedoe. Uiteindelijk naast bed op de po-stoel... beetje wankel op de benen. Maar het lucht wel op hahaha!
Bed weer in en opmaken voor de nacht. Prik in buik tegen trombose... Slapen... Maar ja... halverwege de nacht had ik zo'n pijn in m'n rug. Gelukkig wel weer in slaap gevallen en om kwart over 5!!! kwamen ze alweer bloeddruk meten enzo! Ook goedemorgen!
zaterdag 13 september 2008
Weer thuis!!!
Even een kort snel berichtje van mij. Ik ben vanmiddag, na twee nachten ziekenhuis, weer thuis gekomen. Eigenlijk voel ik me best goed, maar ik heb natuurlijk wel een dikke kop en erg gevoelloze wangen en onderlip.
Wilde voor nu even laten weten, dat de operatie geslaagd is. In de komende dagen zal ik uitgebreid verslag doen...
Wilde voor nu even laten weten, dat de operatie geslaagd is. In de komende dagen zal ik uitgebreid verslag doen...
woensdag 10 september 2008
morgen..........
Sjees... wat ben ik zenuwachtig zeg!!! Morgen gaat het echt gebeuren. Het is zo'n raar idee, dat ik nu nog lekker thuis zit en dat ik morgen 'gewoon' in het ziekenhuis lig! Heel bizar!
Maar goed: thuis is alles 'aan kant', m'n tas is ingepakt, de zakjes met doperwtjes (koelelementen) liggen te wachten in de diepvries, de eerste kaarten (om me succes te wensen) lagen al op de mat vanmorgen, de mailtjes met 'succes' zitten in m'n mailbox... Vanavond nog ff lekker een biefstukje eten!!! Hahaha... nu kan het nog! Hoezo galgenmaal!!??
Tja... en dan is het bijna morgen!!
Iedereen nu al super bedankt voor het 'meeleven'... En jullie horen hopelijk snel hoe het allemaal is verlopen!!
Ciao... karin
Maar goed: thuis is alles 'aan kant', m'n tas is ingepakt, de zakjes met doperwtjes (koelelementen) liggen te wachten in de diepvries, de eerste kaarten (om me succes te wensen) lagen al op de mat vanmorgen, de mailtjes met 'succes' zitten in m'n mailbox... Vanavond nog ff lekker een biefstukje eten!!! Hahaha... nu kan het nog! Hoezo galgenmaal!!??
Tja... en dan is het bijna morgen!!
Iedereen nu al super bedankt voor het 'meeleven'... En jullie horen hopelijk snel hoe het allemaal is verlopen!!
Ciao... karin
dinsdag 9 september 2008
Donderdag 11 september om 9.30 uur!!
Eindelijk weet ik dan nu de datum EN de tijd van de kaakoperatie! Ik mocht vanmiddag bellen tussen 13.30 en 14.30 uur. Eerst natuurlijk heel lang in gesprek... grrr...
Maar goed: ik moet me donderdag om 8 uur melden bij de opnamebalie en ik word om ongeveer 9.30 uur geopereerd. De operatie gaat zo'n 1,5 uur duren. Eigenlijk kan het niet beter. Ik hoef niet een dag van tevoren al te komen en ik hoef donderdag niet heel lang te wachten!
Voor de liefhebbers van de mogelijkheid 'mail een patient' op de site van de Gelderse Vallei (Ede): ik lig straks op de afdeling orthopedie (C2). En dan is het dus maar afwachten wanneer ik weer thuis kom... Op z'n vroegst vrijdag.....
Miscshien kom ik hier morgen nog even en anders: tot NA de operatie!! (*slik*)
Maar goed: ik moet me donderdag om 8 uur melden bij de opnamebalie en ik word om ongeveer 9.30 uur geopereerd. De operatie gaat zo'n 1,5 uur duren. Eigenlijk kan het niet beter. Ik hoef niet een dag van tevoren al te komen en ik hoef donderdag niet heel lang te wachten!
Voor de liefhebbers van de mogelijkheid 'mail een patient' op de site van de Gelderse Vallei (Ede): ik lig straks op de afdeling orthopedie (C2). En dan is het dus maar afwachten wanneer ik weer thuis kom... Op z'n vroegst vrijdag.....
Miscshien kom ik hier morgen nog even en anders: tot NA de operatie!! (*slik*)
donderdag 4 september 2008
Nog 1 week....
Vandaag over een week is de grote dag! Het komt vast allemaal goed, maar ik heb nu toch wel echt de kriebels hoor! Om me heen beginnen ze me al succes te wensen... Nou, dat betekent dat het wel heel dichtbij komt nu.
Eerst zaterdag nog even tuinfeesten met vrienden (al vrees ik, dat het toch een 'binnen-feest' gaat worden...). Gelukkig geven de organisatie van de party en het feestje zelf genoeg afleiding! Zondag de rotzooi opruimen. Ach... dan is het zo donderdag! En ook vrijdag... en dan is het al weer achter de rug! Stelt niks voor... hahahaha (boer met kiespijn!).
Eerst zaterdag nog even tuinfeesten met vrienden (al vrees ik, dat het toch een 'binnen-feest' gaat worden...). Gelukkig geven de organisatie van de party en het feestje zelf genoeg afleiding! Zondag de rotzooi opruimen. Ach... dan is het zo donderdag! En ook vrijdag... en dan is het al weer achter de rug! Stelt niks voor... hahahaha (boer met kiespijn!).
zaterdag 30 augustus 2008
Wèl een brief, nog geen tijd!
Vandaag lag 'de' brief van het ziekenhuis op de mat. Ik had verwacht, dat er naast de datum van opname ook een tijd in zou staan. Nou, niet dus! Ik moet dinsdag 9 september het ziekenhuis bellen en dan hoor ik hoe laat ik me moet melden en hoe laat de operatie gepland is. Het zou zelfs nog kunnen, dat ik toch op woensdag al moet komen...
woensdag 27 augustus 2008
Laatste keer ortho vóór de 11e
Vanmiddag mocht ik eindelijk weer eens naar de ortho... tja, vakantietijd hè!? Gewoon de normale contrôle. Ik heb nu al bijna twee maanden dag en nacht aan de rechterkant een elastiekje in. Dat moet helpen om de middenlijn van m'n bovenkaak te verbeteren. En de opdracht was, om dat voorlopig te blijven doen. Nou, vooruit dan maar ;).
En ik heb dus inderdaad toch de extra haakjes aan m'n beugel gekregen: kobayashi! Ik dacht eerst even dat we gingen judoën ofzo... maar de haakjes zijn genoemd naar meneer Kobayashi... vandaar! Twee boven en twee onder. Ik moet zeggen dat ze vrij klein zijn. Op dit moment heb ik er in ieder geval (nog) geen last van.
Twee weken ná de operatie word ik terug verwacht. Niet voor de normale contrôle-behandeling, maar gewoon om mezelf te 'showen' zeg maar! Nou lekker!
Het is wel heel raar, dat de ortho toen ik wegging zei: nou, succes met de operatie. Dan komt het ineens wel eng dichtbij!
En ik heb dus inderdaad toch de extra haakjes aan m'n beugel gekregen: kobayashi! Ik dacht eerst even dat we gingen judoën ofzo... maar de haakjes zijn genoemd naar meneer Kobayashi... vandaar! Twee boven en twee onder. Ik moet zeggen dat ze vrij klein zijn. Op dit moment heb ik er in ieder geval (nog) geen last van.
Twee weken ná de operatie word ik terug verwacht. Niet voor de normale contrôle-behandeling, maar gewoon om mezelf te 'showen' zeg maar! Nou lekker!
Het is wel heel raar, dat de ortho toen ik wegging zei: nou, succes met de operatie. Dan komt het ineens wel eng dichtbij!
maandag 25 augustus 2008
aftellen en lijstjes maken!
Het aftellen is al een poosje begonnen en de kriebels nemen met de dag toe. De hele dag door zit "de operatie" in m'n hoofd. Om er toch iets mee te kunnen doen (oftewel: om het wachten een doel te geven) ben ik maar begonnen met lijstjes maken. Lijstje 1: wat moet ik allemaal meenemen naar het ziekenhuis. Lijstje 2: wat moet ik thuis 'doen' voordat ik naar het ziekenhuis ga. Eigenlijk zijn de lijstjes natuurlijk zo klaar... maar je moet wat!!
Op internet heb ik nog wat bij elkaar gesprokkeld aan tips voor vóór, tijdens en ná het verblijf in het ziekenhuis. Tips over de vette gezichtscrème die handig/lekker kan zijn. Bijna 'iedereen' heeft het over de lippen-crème, dus die zal wel heel nuttig zijn. Geen boek, maar wel tijdschriften... oordopjes tegen luidruchtige zaalgenoten... Een nieuwe pyjama ligt al in de kast. Arnica vóór de operatie nemen tegen zwellingen en blauwe plekken.......... Aan (goede) tips geen gebrek!
A.s. woensdag nog naar de ortho. Hopelijk kan hij me dan ook een indicatie geven hoe lang ik na de operatie nog moet beugelen. Ik heb van de 'kaak' niets gehoord over speciale haakjes die aan de beugel gezet moeten worden. Heb hier veel over gelezen op 'het net', maar bij mij is het niet ter sprake gekomen. Afwachten maar.
Op internet heb ik nog wat bij elkaar gesprokkeld aan tips voor vóór, tijdens en ná het verblijf in het ziekenhuis. Tips over de vette gezichtscrème die handig/lekker kan zijn. Bijna 'iedereen' heeft het over de lippen-crème, dus die zal wel heel nuttig zijn. Geen boek, maar wel tijdschriften... oordopjes tegen luidruchtige zaalgenoten... Een nieuwe pyjama ligt al in de kast. Arnica vóór de operatie nemen tegen zwellingen en blauwe plekken.......... Aan (goede) tips geen gebrek!
A.s. woensdag nog naar de ortho. Hopelijk kan hij me dan ook een indicatie geven hoe lang ik na de operatie nog moet beugelen. Ik heb van de 'kaak' niets gehoord over speciale haakjes die aan de beugel gezet moeten worden. Heb hier veel over gelezen op 'het net', maar bij mij is het niet ter sprake gekomen. Afwachten maar.
Nog 17 nachtjes!!donderdag 21 augustus 2008
Pfff... vandaag nog drie weken
De dag van de operatie komt nu wel heel dichtbij! Er gaat geen dag voorbij, dat ik er niet aan denk. Aan de ene kant zie ik er als een berg tegenop en slaat soms de twijfel toe. Aan de andere kant kijk ik ernaar uit en kan ik bijna niet wachten.
maandag 11 augustus 2008
Laatste keer ziekenhuis vóór de operatie
Eergisteren zijn we teruggekomen van een heerlijke vakantie in Spanje van ruim 3 weken!! Dat was echt genieten, maar daarna is de operatiedatum zomaar ineen drie weken dichterbij. En ik moet zeggen, dat er nu echt geen dag meer voorbij gaat dat ik er niet aan denk.
Vandaag stond er al weer een ziekenhuisbezoek op de agenda. Ik moest naar de anesthesist en naar het verpleegkundig spreekuur (pre-operatief).
De eerste vraag nadat ik opgehaald was uit de wachtkamer: 'heeft u het ingevulde vragenformulier meegenomen?'... Huh?? Vragenformulier?? Heb ik niet gehad! (en toch ga je twijfelen hè... en denk je: straks thuis nog maar eens kijken of er toch iets ligt!)
Ik moest het formulier alsnog even invullen in de wachtkamer. Stelde ook niets voor... Ik kon bijna overal nee invullen... behalve bij "gebruikt u alcohol"... ja duh! Hihi! En "doet u aan sport"... Yep!
M'n bloeddruk is gemeten en die was prima. En ik hoefde niet zoals verwacht op de weegschaal (alsof ze dachten: dat doen we haar niet aan twee dagen na d'r vakantie!! Hihi), maar ik ben wel aan de hoge kant gaan zitten toen ze m'n gewicht vroegen!
Daarna kreeg ik van een verpleegkundige nog aanvullende info over de opname, maar dat was eigenlijk niet veel bijzonders. En wat tips voor na de operatie (doperwtjes uit de diepvries als koelelement voor (tegen :p) de zwelling!) en de tip om de pijnfolder goed door te lezen ('Die heeft u gehad!'... Nou uh... nee dus!!). Ongeveer een week voor de opname krijg ik een brief met de tijd, dat ik me moet melden. Dat zal in ieder geval pas op de dag van de operatie zijn. Twee dagen van tevoren moet ik bellen om te checken of er niets veranderd is. Kortom: vanaf nu is het gewoon afwachten!
En uh: die vragenlijst had ik dus echt niet liggen thuis! ;)
Vandaag stond er al weer een ziekenhuisbezoek op de agenda. Ik moest naar de anesthesist en naar het verpleegkundig spreekuur (pre-operatief).
De eerste vraag nadat ik opgehaald was uit de wachtkamer: 'heeft u het ingevulde vragenformulier meegenomen?'... Huh?? Vragenformulier?? Heb ik niet gehad! (en toch ga je twijfelen hè... en denk je: straks thuis nog maar eens kijken of er toch iets ligt!)
Ik moest het formulier alsnog even invullen in de wachtkamer. Stelde ook niets voor... Ik kon bijna overal nee invullen... behalve bij "gebruikt u alcohol"... ja duh! Hihi! En "doet u aan sport"... Yep!
M'n bloeddruk is gemeten en die was prima. En ik hoefde niet zoals verwacht op de weegschaal (alsof ze dachten: dat doen we haar niet aan twee dagen na d'r vakantie!! Hihi), maar ik ben wel aan de hoge kant gaan zitten toen ze m'n gewicht vroegen!
Daarna kreeg ik van een verpleegkundige nog aanvullende info over de opname, maar dat was eigenlijk niet veel bijzonders. En wat tips voor na de operatie (doperwtjes uit de diepvries als koelelement voor (tegen :p) de zwelling!) en de tip om de pijnfolder goed door te lezen ('Die heeft u gehad!'... Nou uh... nee dus!!). Ongeveer een week voor de opname krijg ik een brief met de tijd, dat ik me moet melden. Dat zal in ieder geval pas op de dag van de operatie zijn. Twee dagen van tevoren moet ik bellen om te checken of er niets veranderd is. Kortom: vanaf nu is het gewoon afwachten!
En uh: die vragenlijst had ik dus echt niet liggen thuis! ;)
woensdag 2 juli 2008
11 september is DE dag!
Het moment van de kaakoperatie is bekend... donderdag 11 september gaat HET gebeuren!
Vanmorgen heeft dr. Van Strijen alles over de oparatie heel rustig en duidelijk uit de doeken gedaan. We (Wim en Maaike waren erbij) konden alles vragen en overal kwam een antwoord op.
Eerst heeft de 'kaak' aan de hand van een kaak-model uitgelegd hoe m'n kaak doorgezaagd en gebroken wordt. Aan de buitenkant van de kaak zit heel hard kaak-bot en dat wordt schuin doorgeslepen tot op het 'brosse' deel van de binnenkant. Dan wordt er als het waren een beitel tussen gezet en gewrikt en wordt het brosse deel losgebroken van het harde deel. Dan kunnen de twee delen uit elkaar geschoven worden, terwijl ze elkaar toch blijven overlappen. Vervolgens worden ze met schroefjes weer op elkaar gezet en zit de boel weer vast. De schroefjes gaan er via een heel klein gaatje in de wang in (door een dun buisje) en ze blijven erin.
Op de afbeelding zie je hoe het (officiele naam: sagittale split osteotomie) er ongeveer uitziet. Gek idee hoor, dat ze dat gaan doen.
M'n onderkaak wordt uiteindelijk zo'n 5 mm naar voren gezet. Dat valt eigenlijk erg mee. Ik hoef niet bang te zijn, dat m'n kin ook zover naar voren komt, omdat de kaak niet helemaal recht naar voren komt, maar als het ware iets gekanteld wordt. Verder zal de stand van m'n onderlip iets veranderen. "Het zal iets minder een pruil-lip worden" Huh???
Als alles volgens plan verloopt, hoeven m'n kaken niet op elkaar vast en kan ik in principe gelijk alles weer eten... met als kleine aanwijzing van de 'kaak': "je mag wel kauwen, maar niet knauwen!" Die houden we erin!!! Het zou kunnen, dat er wel een plaatje met het model van de nieuwe 'beet' geplaatst wordt na de operatie, zodat m'n ondertanden goed op de bovenkant aansluiten, maar dit plaatje zit alleen aan de bovenkant vast. Lastig, maar het beperkt me niet echt. En het zou ook kunnen , dat de kaken met elastiekjes aan elkaar komen,maar ook dat is veel minder erg, dan de boel 'vastzetten'. Van Strijen verzekerde me, dat ik niet aan de yoghurt hoef. Sterker nog:"Je moet goed eten en niet willen afvallen!!" (jammer: het 'ieder nadeel heeft een voordeel' gaat niet op dus *grijnzzz*)
De operatie is dus op een donderdag en niet, zoals eerst gezegd op een dinsdag. Sommigen gaan de volgende dag al weer naar huis, bij anderen duurt het één of twee dagen langer. Dat hangt gewoon van 'het geval' af. Het kan per patient verschillen. Ik hoop, dat ik dan in ieder geval op zaterdag naar huis mag, maar ik probeer er niet op te rekenen.
De eerste twee weken moet ik rustig aan doen en de tijd nemen. Hij adviseerde om in ieder geval te regelen, dat ik niet hoef te wassen/koken/huishouden... "Regel daar iets voor" (jippie!!!) Ik heb Maaike ff aangekeken, maar die verblikte of verbloosde niet... haha. Sporten mag weer, zodra ik het gevoel heb, dat het weer kan. Dat geeft je lichaam vanzelf aan. Alleen voorlopig geen contact-sporten, maar dat deed ik toch al niet.
Na zes weken is het kaakbot weer helemaal aan elkaar gegroeid en mag je normaal gesproken weer alles eten!
Dus: het hele verhaal is duidelijk en de datum staat vast... Ik ben eigenlijk wel blij, want nu heb ik een 'doel'.
Vanmiddag ook nog even naar de ortho geweest. Het gebruikelijke recept met als extraatje, dat ik nu aan de rechterkant een elastiekje heb van m'n achterste kies bovenin naar m'n hoektand onder. En dat dag en nacht! Maar eerlijk is eerlijk: ik voel 'm bijna niet! Ik heb 3 zakjes (ivm met vakantie 'extra veel') met stiekjes mee gekregen om gebroken stiekjes te kunnen vervangen.
Vanmorgen heeft dr. Van Strijen alles over de oparatie heel rustig en duidelijk uit de doeken gedaan. We (Wim en Maaike waren erbij) konden alles vragen en overal kwam een antwoord op.
Eerst heeft de 'kaak' aan de hand van een kaak-model uitgelegd hoe m'n kaak doorgezaagd en gebroken wordt. Aan de buitenkant van de kaak zit heel hard kaak-bot en dat wordt schuin doorgeslepen tot op het 'brosse' deel van de binnenkant. Dan wordt er als het waren een beitel tussen gezet en gewrikt en wordt het brosse deel losgebroken van het harde deel. Dan kunnen de twee delen uit elkaar geschoven worden, terwijl ze elkaar toch blijven overlappen. Vervolgens worden ze met schroefjes weer op elkaar gezet en zit de boel weer vast. De schroefjes gaan er via een heel klein gaatje in de wang in (door een dun buisje) en ze blijven erin.
Op de afbeelding zie je hoe het (officiele naam: sagittale split osteotomie) er ongeveer uitziet. Gek idee hoor, dat ze dat gaan doen.M'n onderkaak wordt uiteindelijk zo'n 5 mm naar voren gezet. Dat valt eigenlijk erg mee. Ik hoef niet bang te zijn, dat m'n kin ook zover naar voren komt, omdat de kaak niet helemaal recht naar voren komt, maar als het ware iets gekanteld wordt. Verder zal de stand van m'n onderlip iets veranderen. "Het zal iets minder een pruil-lip worden" Huh???
Als alles volgens plan verloopt, hoeven m'n kaken niet op elkaar vast en kan ik in principe gelijk alles weer eten... met als kleine aanwijzing van de 'kaak': "je mag wel kauwen, maar niet knauwen!" Die houden we erin!!! Het zou kunnen, dat er wel een plaatje met het model van de nieuwe 'beet' geplaatst wordt na de operatie, zodat m'n ondertanden goed op de bovenkant aansluiten, maar dit plaatje zit alleen aan de bovenkant vast. Lastig, maar het beperkt me niet echt. En het zou ook kunnen , dat de kaken met elastiekjes aan elkaar komen,maar ook dat is veel minder erg, dan de boel 'vastzetten'. Van Strijen verzekerde me, dat ik niet aan de yoghurt hoef. Sterker nog:"Je moet goed eten en niet willen afvallen!!" (jammer: het 'ieder nadeel heeft een voordeel' gaat niet op dus *grijnzzz*)
De operatie is dus op een donderdag en niet, zoals eerst gezegd op een dinsdag. Sommigen gaan de volgende dag al weer naar huis, bij anderen duurt het één of twee dagen langer. Dat hangt gewoon van 'het geval' af. Het kan per patient verschillen. Ik hoop, dat ik dan in ieder geval op zaterdag naar huis mag, maar ik probeer er niet op te rekenen.
De eerste twee weken moet ik rustig aan doen en de tijd nemen. Hij adviseerde om in ieder geval te regelen, dat ik niet hoef te wassen/koken/huishouden... "Regel daar iets voor" (jippie!!!) Ik heb Maaike ff aangekeken, maar die verblikte of verbloosde niet... haha. Sporten mag weer, zodra ik het gevoel heb, dat het weer kan. Dat geeft je lichaam vanzelf aan. Alleen voorlopig geen contact-sporten, maar dat deed ik toch al niet.
Na zes weken is het kaakbot weer helemaal aan elkaar gegroeid en mag je normaal gesproken weer alles eten!
Dus: het hele verhaal is duidelijk en de datum staat vast... Ik ben eigenlijk wel blij, want nu heb ik een 'doel'.
Vanmiddag ook nog even naar de ortho geweest. Het gebruikelijke recept met als extraatje, dat ik nu aan de rechterkant een elastiekje heb van m'n achterste kies bovenin naar m'n hoektand onder. En dat dag en nacht! Maar eerlijk is eerlijk: ik voel 'm bijna niet! Ik heb 3 zakjes (ivm met vakantie 'extra veel') met stiekjes mee gekregen om gebroken stiekjes te kunnen vervangen.
dinsdag 24 juni 2008
Geen operatie aan bovenkaak!!
Ik heb net de ortho gesproken over m'n scheve (uit het midden) bovenkaak en hij heeft gezegd (en doorgegeven aan de kaakchirurg), dat ik geen operatie aan m'n bovenkaak nodig heb. De middellijn van m'n bovenkaak gaat hij 'recht' zetten mbv de beugel. Misschien moet er een kies getrokken, maar dat lijkt me toch minder erg, dan m'n hele bovenkaak loshalen en verplaatsen!!! Kortom: ik ben opgelucht (''alleen'' m'n onderkaak moet eraan geloven!)!!
maandag 16 juni 2008
Terugblik...
... op de afgelopen 2 jaar. Om het verhaal compleet te maken wil ik toch in het kort even de afgelopen 2 jaar opschrijven. Nu de operatie eraan zit te komen, is het misschien ook wel interessant om te weten 'hoe het zover gekomen' is.
In het vroege voorjaar van 2006 moest ik op aanraden van de tandarts naar de kaakchirurg voor een implantaat. Hoewel ik niet echt een held ben, heb ik toch de afspraak gemaakt. Ik laat me toch zeker niet kennen?? (*slik*)
Onderweg in de auto naar het ziekenhuis, ik weet het nog goed, zat ik na te denken over m'n gebit en het feit, dat ik mezelf er de laatste tijd op betrapte, dat ik m'n hand voor m'n mond hield als ik moest lachen. En ik weet heel goed waarom in dat deed! Ik schaamde me voor m'n gebit... vooral nadat ik een paar breedlachende foto's van mezelf onder ogen kreeg. In de auto dacht ik in en opwelling "stel, dat de 'kaak' vraagt wat ik van m'n gebit vind..."? Ach, doet ie toch niet, ik kom voor een implantaat. Punt.
Eenmaal bij de goede man in de stoel, cocludeerde hij: ik vind een brug beter voor jou dan een implantaat (korte uitleg volgde) en vervolgens: "wat vind je eigenlijk van de rest van je gebit?"... whaaa... hij vroeg het echt! Om me na mijn 'ja maar ik ben al 42' te zeggen: 'ja maar misschien word je wel 80!' Duh!
Afijn: dit was dus het begin van 'een lang verhaal'. Ik moest in ieder geval nog terug voor een wortelontsteking en de 'kaak' liet me beloven, dat als ik terugkwam, ik ook een afspraak had gemaakt bij de orthodontist. In de auto naar huis zat ik te shaken. Aan de ene kant van slag (de best man liet ook meteen het woord kaak-operatie vallen), aan de andere kant blij... het heeft zo moeten zijn! Maar hoe vertel je dit thuis? Mams/vrouw aan een beugel???? Operatie???
Eigenlijk was ik er vrij snel uit: een afspraak maken kan altijd... da's nog heel vrijblijvend. Zo gezegd zo gedaan... Maar het gekke is: als het eenmaal in werking is gesteld, kan het je niet snel genoeg gaan! Pas over 4 weken? Blèh! En daarna weer een maand wachten? Blèh!
Achteraf gezien is de tijd om gevlogen!
De ortho gaf zelf ook meteen de kaakoperatie aan: '50% goed' zonder en '100%' met operatie. Poeh! Ik had nl. en behoorlijke overbeet en dus zou de onderkaak naar voren geplaatst moeten worden. Achteraf realiseer ik me ook, dat een aantal klachten die ik had, het gevolg waren van die overbeet: op m'n onderlip bijten en op m'n tong (vooal in m'n slaap en dan met een tintelende tong wakker worden). Eigenlijk ligt m'n tong (in ruststand ;)) altijd op m'n ondertanden omdat er gewoonweg te weinig ruimte is. Nog een reden erbij dus... Alles werd in gang gezet, foto's gemaakt, afdrukken, behandelplan, aanvraag verzekering, gezamenlijk spreekuur ortho/kaakchirurg... Tot mijn grote schrik moest ik nog verschijnen bij de controlerend tandarts van de verzekering om te bekijken of ik in aanmerking kwam voor vergoeding. Dat werd nog even spannend, maar na enige tijd sprak hij de historische woorden: "Uw handicap is ernstig genoeg, ik zal positief advies geven!" Aaargghh... handicap!!!??
Na een week lag de machtiging voor de ortho en de operatie op de mat en heb ik meteen de afspraak bij de ortho gemaakt... dat was vlak voor de zomervakantie van 2006. Op 14 augustus 2006 was ik de 'gelukkige' bezitter van een beugel... En nu, na anderhalf jaar beugelen, kan ik uit de grond van m'n hart zeggen: "het went nooit, maar ik heb geen moment spijt, want het resultaat is enorm!!"
In het vroege voorjaar van 2006 moest ik op aanraden van de tandarts naar de kaakchirurg voor een implantaat. Hoewel ik niet echt een held ben, heb ik toch de afspraak gemaakt. Ik laat me toch zeker niet kennen?? (*slik*)
Onderweg in de auto naar het ziekenhuis, ik weet het nog goed, zat ik na te denken over m'n gebit en het feit, dat ik mezelf er de laatste tijd op betrapte, dat ik m'n hand voor m'n mond hield als ik moest lachen. En ik weet heel goed waarom in dat deed! Ik schaamde me voor m'n gebit... vooral nadat ik een paar breedlachende foto's van mezelf onder ogen kreeg. In de auto dacht ik in en opwelling "stel, dat de 'kaak' vraagt wat ik van m'n gebit vind..."? Ach, doet ie toch niet, ik kom voor een implantaat. Punt.
Eenmaal bij de goede man in de stoel, cocludeerde hij: ik vind een brug beter voor jou dan een implantaat (korte uitleg volgde) en vervolgens: "wat vind je eigenlijk van de rest van je gebit?"... whaaa... hij vroeg het echt! Om me na mijn 'ja maar ik ben al 42' te zeggen: 'ja maar misschien word je wel 80!' Duh!
Afijn: dit was dus het begin van 'een lang verhaal'. Ik moest in ieder geval nog terug voor een wortelontsteking en de 'kaak' liet me beloven, dat als ik terugkwam, ik ook een afspraak had gemaakt bij de orthodontist. In de auto naar huis zat ik te shaken. Aan de ene kant van slag (de best man liet ook meteen het woord kaak-operatie vallen), aan de andere kant blij... het heeft zo moeten zijn! Maar hoe vertel je dit thuis? Mams/vrouw aan een beugel???? Operatie???
Eigenlijk was ik er vrij snel uit: een afspraak maken kan altijd... da's nog heel vrijblijvend. Zo gezegd zo gedaan... Maar het gekke is: als het eenmaal in werking is gesteld, kan het je niet snel genoeg gaan! Pas over 4 weken? Blèh! En daarna weer een maand wachten? Blèh!
Achteraf gezien is de tijd om gevlogen!
De ortho gaf zelf ook meteen de kaakoperatie aan: '50% goed' zonder en '100%' met operatie. Poeh! Ik had nl. en behoorlijke overbeet en dus zou de onderkaak naar voren geplaatst moeten worden. Achteraf realiseer ik me ook, dat een aantal klachten die ik had, het gevolg waren van die overbeet: op m'n onderlip bijten en op m'n tong (vooal in m'n slaap en dan met een tintelende tong wakker worden). Eigenlijk ligt m'n tong (in ruststand ;)) altijd op m'n ondertanden omdat er gewoonweg te weinig ruimte is. Nog een reden erbij dus... Alles werd in gang gezet, foto's gemaakt, afdrukken, behandelplan, aanvraag verzekering, gezamenlijk spreekuur ortho/kaakchirurg... Tot mijn grote schrik moest ik nog verschijnen bij de controlerend tandarts van de verzekering om te bekijken of ik in aanmerking kwam voor vergoeding. Dat werd nog even spannend, maar na enige tijd sprak hij de historische woorden: "Uw handicap is ernstig genoeg, ik zal positief advies geven!" Aaargghh... handicap!!!??
Na een week lag de machtiging voor de ortho en de operatie op de mat en heb ik meteen de afspraak bij de ortho gemaakt... dat was vlak voor de zomervakantie van 2006. Op 14 augustus 2006 was ik de 'gelukkige' bezitter van een beugel... En nu, na anderhalf jaar beugelen, kan ik uit de grond van m'n hart zeggen: "het went nooit, maar ik heb geen moment spijt, want het resultaat is enorm!!"
vrijdag 13 juni 2008
Dat viel mee... en een déjà-vu!
Vanmorgen moest ik dus terug naar het ziekenhuis voor het maken van een model... oftewel: happen! Laat ik nou steeds beweerd hebben, dat ik dat nooit gedaan had... ook niet voor de beugel! Daar was ik echt van overtuigd. Hoe mutserig kan je zijn! Toen ik precies om kwart voor twaalf aan de beurt was en alle attributen zag liggen dacht ik al "dat heb ik meer gezien"... déjà-vu! Maar goed: niet meteen toegeven dat je een muts bent hè en dus gewoon zeggen: "nee hoor, dat heb ik nog nooit gedaan." Duh!
Gelukkig werden de haakjes van de beugel netjes afgeplakt met was, zodat niet (waar ik me dus druk over maakte van tevoren) het hele apparaat eruit getrokken werd na het verwijderen van m'n vers-gehapte model. Wel een beetje naïef om te denken, dat ze daar nog geen ervaring mee hebben in het ziekenhuis. Het is sowieso vreemd hoe zenuwachtig je kunt zijn als je in de wachtkamer zit, terwijl je weet, dat er geen spuiten, verdoving en tangen aan te pas komen... Zal wel komen door al die andere zenuwachtige patienten in dezelfde ruimte.
Maar goed: het 'happen' gebeurde in 2-en... eerst boven, toen onder... en het viel dus reuze mee. Toen ik de eerste hap nam wist ik het zeker: "dit heb ik eerder gedaan!" Na een minuut of 2 kon de eerste 'hap' er al weer uit en bleef een mooie (?) sliconen-rubber-achtige afdruk van m'n gebit over. In de kleur aarbeienijs-roze! Toen nog even onder... weer zo'n mooie! En vervolgens moest er nog een afdruk gemaakt worden in een 'plaatje was' (gewoon erin bijten) zodat ze de boven- en onderbeet samen hebben en ze dus de overbeet kunnen zien. Al met al duurde het alles bij elkaar een half uurtje voordat ik weer buiten stond! Appeltje eitje!
In de auto naar huis was ik eruit: ik heb voor m'n beugel wèl gehapt, maar ze hebben géén gips-blok-afdruk van het model gemaakt. Dat hadden ze bij m'n dochter wel. Ik wist dus dat er ergens een verschil zat, alleen heb ik het hele happen voor het gemak maar even ge-delete. Tja...
Vrijdag de 13e viel tot nog toe dus erg mee. Ik hoef straks alleen nog even naar de opticien... oogmeting! Want zelfs mèt leesbril heb ik soms leesproblemen. En als het nieuwe glazen worden, dan vind ik dat ik nu ook een nieuw montuur mag... en dat is dan dus een geluk... bij een ongeluk! :p
ps: ondertussen zijn de ogen gemeten, 'slechter' bevonden en dus nieuwe glazen EN een nieuw hip montuur 8-)
Gelukkig werden de haakjes van de beugel netjes afgeplakt met was, zodat niet (waar ik me dus druk over maakte van tevoren) het hele apparaat eruit getrokken werd na het verwijderen van m'n vers-gehapte model. Wel een beetje naïef om te denken, dat ze daar nog geen ervaring mee hebben in het ziekenhuis. Het is sowieso vreemd hoe zenuwachtig je kunt zijn als je in de wachtkamer zit, terwijl je weet, dat er geen spuiten, verdoving en tangen aan te pas komen... Zal wel komen door al die andere zenuwachtige patienten in dezelfde ruimte.
Maar goed: het 'happen' gebeurde in 2-en... eerst boven, toen onder... en het viel dus reuze mee. Toen ik de eerste hap nam wist ik het zeker: "dit heb ik eerder gedaan!" Na een minuut of 2 kon de eerste 'hap' er al weer uit en bleef een mooie (?) sliconen-rubber-achtige afdruk van m'n gebit over. In de kleur aarbeienijs-roze! Toen nog even onder... weer zo'n mooie! En vervolgens moest er nog een afdruk gemaakt worden in een 'plaatje was' (gewoon erin bijten) zodat ze de boven- en onderbeet samen hebben en ze dus de overbeet kunnen zien. Al met al duurde het alles bij elkaar een half uurtje voordat ik weer buiten stond! Appeltje eitje!
In de auto naar huis was ik eruit: ik heb voor m'n beugel wèl gehapt, maar ze hebben géén gips-blok-afdruk van het model gemaakt. Dat hadden ze bij m'n dochter wel. Ik wist dus dat er ergens een verschil zat, alleen heb ik het hele happen voor het gemak maar even ge-delete. Tja...
Vrijdag de 13e viel tot nog toe dus erg mee. Ik hoef straks alleen nog even naar de opticien... oogmeting! Want zelfs mèt leesbril heb ik soms leesproblemen. En als het nieuwe glazen worden, dan vind ik dat ik nu ook een nieuw montuur mag... en dat is dan dus een geluk... bij een ongeluk! :p
ps: ondertussen zijn de ogen gemeten, 'slechter' bevonden en dus nieuwe glazen EN een nieuw hip montuur 8-)
vrijdag 6 juni 2008
Beugel-effect
Een foto om even te laten zien wat het effect van 'alleen' anderhalf jaar beugel al is!
donderdag 5 juni 2008
Als dit een voorbode is....
Vandaag moest ik me dus weer in het ziekenhuis melden. Eerst zouden (om 13.00 uur) de foto's door de medisch fotograaf gemaakt worden en daarna de afdruk op de kaak-chirurgie-afdeling. Het begon echt lekker, want de fotograaf had er blijkbaar zin in: om 8 vóór 1 al binnen en nog vóór 1 uur klaar! Er werden digitale foto's gemaakt van m'n hoofd: recht van voren, de linkerkant en de rechterkant. En daarna met twee klemmen om m'n wangen opzij te trekken (vast heel charmant!): van voren, links en rechts... Klaar!
Dus vóór 1 uur kon ik me al melden bij de 'kaak'afdeling. Bleken ze eerst m'n dossier niet te kunnen vinden en vervolgens roepen ze me om me doodleuk te vertellen, dat ik gisteren om 13.00 uur een afspraak had! Ja daàààg!!! Dus ik uitleggen: maandag was ik hier en vóór ik weer naar huis ging moest ik bij de fotograaf een afspraak maken voor aan het begin van de middag, zodat ik daarna gelijk de afdruk kon maken... alles op 1 dag dus!! En dat was dus vandaag. Bovendien had de fotograaf duidelijk wèl op me gerekend! Dus de fout ligt bij hen! Nou, dat was natuurlijk niet zo... of het was de fout van de arts (dokter Van Strijen) zelf... maar het was echt niet hun fout!! Duh!
Dan 'biedt ze aan' om de afspraak te verzetten en dan gelijk ook met de anesthesist op dezelfde dag een afspraak te maken! Tja... ik vrees dat er niets anders opzit. Hoewel ik nog wel dacht: de anesthesist? Is dat niet een beetje vroeg?? Vervolgens wil ze de afspraak op 11 juli zetten... maar als ze dan pas een afdruk maken...??? Volgens van Strijen moest dat heel ruim vóór de afspraak met hem om alles door te spreken en dat zouden we eind juni/begin juli doen... Dus dan gaat 11 juli niet werken. Goed: 13 juni dan... volgende week... vrijdag de 13e!! Ja joh... tuurlijk!!! Blijkt dat ik zelf ergens anders de afspraak moet maken voor de anesthesist... en wat blijkt: daar is het idd nog een beetje vroeg voor... ik heb zelfs nog geen opname-datum en -formulier. Dus dat wordt gelijk na de vakantie... maandag 11 augustus!
Ik vond dit nou niet echt een bemoedigende dag! Dan viel die 3 kwartier wachten van maandag nog wel mee!
Afijn: volgende week vrijdag wéér naar Ede!!
Dus vóór 1 uur kon ik me al melden bij de 'kaak'afdeling. Bleken ze eerst m'n dossier niet te kunnen vinden en vervolgens roepen ze me om me doodleuk te vertellen, dat ik gisteren om 13.00 uur een afspraak had! Ja daàààg!!! Dus ik uitleggen: maandag was ik hier en vóór ik weer naar huis ging moest ik bij de fotograaf een afspraak maken voor aan het begin van de middag, zodat ik daarna gelijk de afdruk kon maken... alles op 1 dag dus!! En dat was dus vandaag. Bovendien had de fotograaf duidelijk wèl op me gerekend! Dus de fout ligt bij hen! Nou, dat was natuurlijk niet zo... of het was de fout van de arts (dokter Van Strijen) zelf... maar het was echt niet hun fout!! Duh!
Dan 'biedt ze aan' om de afspraak te verzetten en dan gelijk ook met de anesthesist op dezelfde dag een afspraak te maken! Tja... ik vrees dat er niets anders opzit. Hoewel ik nog wel dacht: de anesthesist? Is dat niet een beetje vroeg?? Vervolgens wil ze de afspraak op 11 juli zetten... maar als ze dan pas een afdruk maken...??? Volgens van Strijen moest dat heel ruim vóór de afspraak met hem om alles door te spreken en dat zouden we eind juni/begin juli doen... Dus dan gaat 11 juli niet werken. Goed: 13 juni dan... volgende week... vrijdag de 13e!! Ja joh... tuurlijk!!! Blijkt dat ik zelf ergens anders de afspraak moet maken voor de anesthesist... en wat blijkt: daar is het idd nog een beetje vroeg voor... ik heb zelfs nog geen opname-datum en -formulier. Dus dat wordt gelijk na de vakantie... maandag 11 augustus!
Ik vond dit nou niet echt een bemoedigende dag! Dan viel die 3 kwartier wachten van maandag nog wel mee!
Afijn: volgende week vrijdag wéér naar Ede!!
dinsdag 3 juni 2008
"Groen licht" van de ortho...
Ruim anderhalf jaar geleden, op 14 augustus 2006 om precies te zijn, ben ik begonnen met 'beugelen'. De ortho gaf toen aan, dat ik in het totaal zo'n 2 jaar een beugel zou hebben en ongeveer halverwege die periode zou dan 'de' kaakoperatie plaatsvinden. Na een jaar gaf de ortho nog steeds geen seintje, dus vroeg ik tijdens elke contrôle weer hoe het er voorstond. Steeds stelde hij me gerust met de woorden: "Als de operatie later plaatsvindt, maakt dat niets uit voor de totaalperiode dat je de beugel zult hebben. Dat blijft ongeveer 2 jaar". Nou oké dan... ik ga wel geduldig afwachten. Ondertussen verstreek de tijd en nooit kwam het seintje. Stiekem ga je dan al denken: misschien zegt ie straks wel, dat het niet mee hoeft!! Ja duh!
En dan ineens, als je er niet op bedacht bent: "de brief voor de kaakchirurg ligt klaar"... "vanaf nu mag de operatie gebeuren!!" Aaaarrrggghh!!
Dat groene licht kwam dus op dinsdag 27 mei.
Diezelfde dag heb ik een afspraak gemaakt met de kaakchirurg om te overleggen over 'hoe nu verder'. Ik moet eerlijk zeggen, dat de twijfel wel de kop op stak, maar als ik diep in m'n hart (en hoofd) kijk, weet ik dat ik het ga doen. Maar een gesprekje met de kaakchirurg kan natuurlijk wel even een extra zetje geven.
Gisteren, 2 juni 2008, kon ik terecht. Na een kort gesprekje over wanneer het zou moeten gebeuren werd ook nog even de huidig stand van zaken (kaken) bekeken. Het viel de beste man meteen op dat a: de tanden veel mooier stonden dan de laatse keer dat hij mij gezien had: ja dààg... dat mag ook wel na 2 jaar! en b: dat m'n bovenkaak dus niet helemaal in het midden staat! Grrr... dat was een constatering, die niet ingecalculeerd was hoor! Ik kom voor m'n onderkaak! Toch moet ik eerlijk zeggen, dat mij vorige week zelf (voor het eerst) was opgevallen, dat m'n twee voortanden (boven) niet in het midden staan... Tja... en als ik het zie, dan ziet de 'kaak' het natuurlijk ook!
Over deze 'afwijking' moeten we met de ortho overleggen en bepalen hoe storend het is... Ik vermoed dat ik het niet storend vind (dus wel, maar ik wil m'n bovenkaak heel houden *kreun*)... Ja zeg: daar heb ik gewoon niet op gerekend hoor!
Donderdag de 5e juni worden er chirurgische foto's gemaakt en een afdruk van m'n gebit e.o. Eind juni/begin juli wordt het besproken met de 'kaak' en wordt 'het model' bepaald. De operatie zelf zal, zoals het er nu uit ziet, plaatsvinden in september (maar na de 6e, want dan krijg ik een heleboel vrienden/Eros Ramazzotti-fans over de vloer/tuin en dat wil ik niet afzeggen...)
Kortom: het is nu definitief en redelijk dichtbij...
En dan ineens, als je er niet op bedacht bent: "de brief voor de kaakchirurg ligt klaar"... "vanaf nu mag de operatie gebeuren!!" Aaaarrrggghh!!
Dat groene licht kwam dus op dinsdag 27 mei.
Diezelfde dag heb ik een afspraak gemaakt met de kaakchirurg om te overleggen over 'hoe nu verder'. Ik moet eerlijk zeggen, dat de twijfel wel de kop op stak, maar als ik diep in m'n hart (en hoofd) kijk, weet ik dat ik het ga doen. Maar een gesprekje met de kaakchirurg kan natuurlijk wel even een extra zetje geven.
Gisteren, 2 juni 2008, kon ik terecht. Na een kort gesprekje over wanneer het zou moeten gebeuren werd ook nog even de huidig stand van zaken (kaken) bekeken. Het viel de beste man meteen op dat a: de tanden veel mooier stonden dan de laatse keer dat hij mij gezien had: ja dààg... dat mag ook wel na 2 jaar! en b: dat m'n bovenkaak dus niet helemaal in het midden staat! Grrr... dat was een constatering, die niet ingecalculeerd was hoor! Ik kom voor m'n onderkaak! Toch moet ik eerlijk zeggen, dat mij vorige week zelf (voor het eerst) was opgevallen, dat m'n twee voortanden (boven) niet in het midden staan... Tja... en als ik het zie, dan ziet de 'kaak' het natuurlijk ook!
Over deze 'afwijking' moeten we met de ortho overleggen en bepalen hoe storend het is... Ik vermoed dat ik het niet storend vind (dus wel, maar ik wil m'n bovenkaak heel houden *kreun*)... Ja zeg: daar heb ik gewoon niet op gerekend hoor!
Donderdag de 5e juni worden er chirurgische foto's gemaakt en een afdruk van m'n gebit e.o. Eind juni/begin juli wordt het besproken met de 'kaak' en wordt 'het model' bepaald. De operatie zelf zal, zoals het er nu uit ziet, plaatsvinden in september (maar na de 6e, want dan krijg ik een heleboel vrienden/Eros Ramazzotti-fans over de vloer/tuin en dat wil ik niet afzeggen...)
Kortom: het is nu definitief en redelijk dichtbij...
Abonneren op:
Posts (Atom)
