Geen operatie aan bovenkaak!!

Ik heb net de ortho gesproken over m'n scheve (uit het midden) bovenkaak en hij heeft gezegd (en doorgegeven aan de kaakchirurg), dat ik geen operatie aan m'n bovenkaak nodig heb. De middellijn van m'n bovenkaak gaat hij 'recht' zetten mbv de beugel. Misschien moet er een kies getrokken, maar dat lijkt me toch minder erg, dan m'n hele bovenkaak loshalen en verplaatsen!!! Kortom: ik ben opgelucht (''alleen'' m'n onderkaak moet eraan geloven!)!!

Terugblik...

... op de afgelopen 2 jaar. Om het verhaal compleet te maken wil ik toch in het kort even de afgelopen 2 jaar opschrijven. Nu de operatie eraan zit te komen, is het misschien ook wel interessant om te weten 'hoe het zover gekomen' is.

In het vroege voorjaar van 2006 moest ik op aanraden van de tandarts naar de kaakchirurg voor een implantaat. Hoewel ik niet echt een held ben, heb ik toch de afspraak gemaakt. Ik laat me toch zeker niet kennen?? (*slik*)
Onderweg in de auto naar het ziekenhuis, ik weet het nog goed, zat ik na te denken over m'n gebit en het feit, dat ik mezelf er de laatste tijd op betrapte, dat ik m'n hand voor m'n mond hield als ik moest lachen. En ik weet heel goed waarom in dat deed! Ik schaamde me voor m'n gebit... vooral nadat ik een paar breedlachende foto's van mezelf onder ogen kreeg. In de auto dacht ik in en opwelling "stel, dat de 'kaak' vraagt wat ik van m'n gebit vind..."? Ach, doet ie toch niet, ik kom voor een implantaat. Punt.
Eenmaal bij de goede man in de stoel, cocludeerde hij: ik vind een brug beter voor jou dan een implantaat (korte uitleg volgde) en vervolgens: "wat vind je eigenlijk van de rest van je gebit?"... whaaa... hij vroeg het echt! Om me na mijn 'ja maar ik ben al 42' te zeggen: 'ja maar misschien word je wel 80!' Duh!
Afijn: dit was dus het begin van 'een lang verhaal'. Ik moest in ieder geval nog terug voor een wortelontsteking en de 'kaak' liet me beloven, dat als ik terugkwam, ik ook een afspraak had gemaakt bij de orthodontist. In de auto naar huis zat ik te shaken. Aan de ene kant van slag (de best man liet ook meteen het woord kaak-operatie vallen), aan de andere kant blij... het heeft zo moeten zijn! Maar hoe vertel je dit thuis? Mams/vrouw aan een beugel???? Operatie???
Eigenlijk was ik er vrij snel uit: een afspraak maken kan altijd... da's nog heel vrijblijvend. Zo gezegd zo gedaan... Maar het gekke is: als het eenmaal in werking is gesteld, kan het je niet snel genoeg gaan! Pas over 4 weken? Blèh! En daarna weer een maand wachten? Blèh!
Achteraf gezien is de tijd om gevlogen!
De ortho gaf zelf ook meteen de kaakoperatie aan: '50% goed' zonder en '100%' met operatie. Poeh! Ik had nl. en behoorlijke overbeet en dus zou de onderkaak naar voren geplaatst moeten worden. Achteraf realiseer ik me ook, dat een aantal klachten die ik had, het gevolg waren van die overbeet: op m'n onderlip bijten en op m'n tong (vooal in m'n slaap en dan met een tintelende tong wakker worden). Eigenlijk ligt m'n tong (in ruststand ;)) altijd op m'n ondertanden omdat er gewoonweg te weinig ruimte is. Nog een reden erbij dus... Alles werd in gang gezet, foto's gemaakt, afdrukken, behandelplan, aanvraag verzekering, gezamenlijk spreekuur ortho/kaakchirurg... Tot mijn grote schrik moest ik nog verschijnen bij de controlerend tandarts van de verzekering om te bekijken of ik in aanmerking kwam voor vergoeding. Dat werd nog even spannend, maar na enige tijd sprak hij de historische woorden: "Uw handicap is ernstig genoeg, ik zal positief advies geven!" Aaargghh... handicap!!!??
Na een week lag de machtiging voor de ortho en de operatie op de mat en heb ik meteen de afspraak bij de ortho gemaakt... dat was vlak voor de zomervakantie van 2006. Op 14 augustus 2006 was ik de 'gelukkige' bezitter van een beugel... En nu, na anderhalf jaar beugelen, kan ik uit de grond van m'n hart zeggen: "het went nooit, maar ik heb geen moment spijt, want het resultaat is enorm!!"

Dat viel mee... en een déjà-vu!

Vanmorgen moest ik dus terug naar het ziekenhuis voor het maken van een model... oftewel: happen! Laat ik nou steeds beweerd hebben, dat ik dat nooit gedaan had... ook niet voor de beugel! Daar was ik echt van overtuigd. Hoe mutserig kan je zijn! Toen ik precies om kwart voor twaalf aan de beurt was en alle attributen zag liggen dacht ik al "dat heb ik meer gezien"... déjà-vu! Maar goed: niet meteen toegeven dat je een muts bent hè en dus gewoon zeggen: "nee hoor, dat heb ik nog nooit gedaan." Duh!
Gelukkig werden de haakjes van de beugel netjes afgeplakt met was, zodat niet (waar ik me dus druk over maakte van tevoren) het hele apparaat eruit getrokken werd na het verwijderen van m'n vers-gehapte model. Wel een beetje naïef om te denken, dat ze daar nog geen ervaring mee hebben in het ziekenhuis. Het is sowieso vreemd hoe zenuwachtig je kunt zijn als je in de wachtkamer zit, terwijl je weet, dat er geen spuiten, verdoving en tangen aan te pas komen... Zal wel komen door al die andere zenuwachtige patienten in dezelfde ruimte.
Maar goed: het 'happen' gebeurde in 2-en... eerst boven, toen onder... en het viel dus reuze mee. Toen ik de eerste hap nam wist ik het zeker: "dit heb ik eerder gedaan!" Na een minuut of 2 kon de eerste 'hap' er al weer uit en bleef een mooie (?) sliconen-rubber-achtige afdruk van m'n gebit over. In de kleur aarbeienijs-roze! Toen nog even onder... weer zo'n mooie! En vervolgens moest er nog een afdruk gemaakt worden in een 'plaatje was' (gewoon erin bijten) zodat ze de boven- en onderbeet samen hebben en ze dus de overbeet kunnen zien. Al met al duurde het alles bij elkaar een half uurtje voordat ik weer buiten stond! Appeltje eitje!
In de auto naar huis was ik eruit: ik heb voor m'n beugel wèl gehapt, maar ze hebben géén gips-blok-afdruk van het model gemaakt. Dat hadden ze bij m'n dochter wel. Ik wist dus dat er ergens een verschil zat, alleen heb ik het hele happen voor het gemak maar even ge-delete. Tja...
Vrijdag de 13e viel tot nog toe dus erg mee. Ik hoef straks alleen nog even naar de opticien... oogmeting! Want zelfs mèt leesbril heb ik soms leesproblemen. En als het nieuwe glazen worden, dan vind ik dat ik nu ook een nieuw montuur mag... en dat is dan dus een geluk... bij een ongeluk! :p

ps: ondertussen zijn de ogen gemeten, 'slechter' bevonden en dus nieuwe glazen EN een nieuw hip montuur 8-)

Beugel-effect

Een foto om even te laten zien wat het effect van 'alleen' anderhalf jaar beugel al is!

Als dit een voorbode is....

Vandaag moest ik me dus weer in het ziekenhuis melden. Eerst zouden (om 13.00 uur) de foto's door de medisch fotograaf gemaakt worden en daarna de afdruk op de kaak-chirurgie-afdeling. Het begon echt lekker, want de fotograaf had er blijkbaar zin in: om 8 vóór 1 al binnen en nog vóór 1 uur klaar! Er werden digitale foto's gemaakt van m'n hoofd: recht van voren, de linkerkant en de rechterkant. En daarna met twee klemmen om m'n wangen opzij te trekken (vast heel charmant!): van voren, links en rechts... Klaar!
Dus vóór 1 uur kon ik me al melden bij de 'kaak'afdeling. Bleken ze eerst m'n dossier niet te kunnen vinden en vervolgens roepen ze me om me doodleuk te vertellen, dat ik gisteren om 13.00 uur een afspraak had! Ja daàààg!!! Dus ik uitleggen: maandag was ik hier en vóór ik weer naar huis ging moest ik bij de fotograaf een afspraak maken voor aan het begin van de middag, zodat ik daarna gelijk de afdruk kon maken... alles op 1 dag dus!! En dat was dus vandaag. Bovendien had de fotograaf duidelijk wèl op me gerekend! Dus de fout ligt bij hen! Nou, dat was natuurlijk niet zo... of het was de fout van de arts (dokter Van Strijen) zelf... maar het was echt niet hun fout!! Duh!
Dan 'biedt ze aan' om de afspraak te verzetten en dan gelijk ook met de anesthesist op dezelfde dag een afspraak te maken! Tja... ik vrees dat er niets anders opzit. Hoewel ik nog wel dacht: de anesthesist? Is dat niet een beetje vroeg?? Vervolgens wil ze de afspraak op 11 juli zetten... maar als ze dan pas een afdruk maken...??? Volgens van Strijen moest dat heel ruim vóór de afspraak met hem om alles door te spreken en dat zouden we eind juni/begin juli doen... Dus dan gaat 11 juli niet werken. Goed: 13 juni dan... volgende week... vrijdag de 13e!! Ja joh... tuurlijk!!! Blijkt dat ik zelf ergens anders de afspraak moet maken voor de anesthesist... en wat blijkt: daar is het idd nog een beetje vroeg voor... ik heb zelfs nog geen opname-datum en -formulier. Dus dat wordt gelijk na de vakantie... maandag 11 augustus!
Ik vond dit nou niet echt een bemoedigende dag! Dan viel die 3 kwartier wachten van maandag nog wel mee!
Afijn: volgende week vrijdag wéér naar Ede!!

"Groen licht" van de ortho...

Ruim anderhalf jaar geleden, op 14 augustus 2006 om precies te zijn, ben ik begonnen met 'beugelen'. De ortho gaf toen aan, dat ik in het totaal zo'n 2 jaar een beugel zou hebben en ongeveer halverwege die periode zou dan 'de' kaakoperatie plaatsvinden. Na een jaar gaf de ortho nog steeds geen seintje, dus vroeg ik tijdens elke contrôle weer hoe het er voorstond. Steeds stelde hij me gerust met de woorden: "Als de operatie later plaatsvindt, maakt dat niets uit voor de totaalperiode dat je de beugel zult hebben. Dat blijft ongeveer 2 jaar". Nou oké dan... ik ga wel geduldig afwachten. Ondertussen verstreek de tijd en nooit kwam het seintje. Stiekem ga je dan al denken: misschien zegt ie straks wel, dat het niet mee hoeft!! Ja duh!
En dan ineens, als je er niet op bedacht bent: "de brief voor de kaakchirurg ligt klaar"... "vanaf nu mag de operatie gebeuren!!" Aaaarrrggghh!!

Dat groene licht kwam dus op dinsdag 27 mei.
Diezelfde dag heb ik een afspraak gemaakt met de kaakchirurg om te overleggen over 'hoe nu verder'. Ik moet eerlijk zeggen, dat de twijfel wel de kop op stak, maar als ik diep in m'n hart (en hoofd) kijk, weet ik dat ik het ga doen. Maar een gesprekje met de kaakchirurg kan natuurlijk wel even een extra zetje geven.
Gisteren, 2 juni 2008, kon ik terecht. Na een kort gesprekje over wanneer het zou moeten gebeuren werd ook nog even de huidig stand van zaken (kaken) bekeken. Het viel de beste man meteen op dat a: de tanden veel mooier stonden dan de laatse keer dat hij mij gezien had: ja dààg... dat mag ook wel na 2 jaar! en b: dat m'n bovenkaak dus niet helemaal in het midden staat! Grrr... dat was een constatering, die niet ingecalculeerd was hoor! Ik kom voor m'n onderkaak! Toch moet ik eerlijk zeggen, dat mij vorige week zelf (voor het eerst) was opgevallen, dat m'n twee voortanden (boven) niet in het midden staan... Tja... en als ik het zie, dan ziet de 'kaak' het natuurlijk ook!
Over deze 'afwijking' moeten we met de ortho overleggen en bepalen hoe storend het is... Ik vermoed dat ik het niet storend vind (dus wel, maar ik wil m'n bovenkaak heel houden *kreun*)... Ja zeg: daar heb ik gewoon niet op gerekend hoor!

Donderdag de 5e juni worden er chirurgische foto's gemaakt en een afdruk van m'n gebit e.o. Eind juni/begin juli wordt het besproken met de 'kaak' en wordt 'het model' bepaald. De operatie zelf zal, zoals het er nu uit ziet, plaatsvinden in september (maar na de 6e, want dan krijg ik een heleboel vrienden/Eros Ramazzotti-fans over de vloer/tuin en dat wil ik niet afzeggen...)

Kortom: het is nu definitief en redelijk dichtbij...