Terugblik...

... op de afgelopen 2 jaar. Om het verhaal compleet te maken wil ik toch in het kort even de afgelopen 2 jaar opschrijven. Nu de operatie eraan zit te komen, is het misschien ook wel interessant om te weten 'hoe het zover gekomen' is.

In het vroege voorjaar van 2006 moest ik op aanraden van de tandarts naar de kaakchirurg voor een implantaat. Hoewel ik niet echt een held ben, heb ik toch de afspraak gemaakt. Ik laat me toch zeker niet kennen?? (*slik*)
Onderweg in de auto naar het ziekenhuis, ik weet het nog goed, zat ik na te denken over m'n gebit en het feit, dat ik mezelf er de laatste tijd op betrapte, dat ik m'n hand voor m'n mond hield als ik moest lachen. En ik weet heel goed waarom in dat deed! Ik schaamde me voor m'n gebit... vooral nadat ik een paar breedlachende foto's van mezelf onder ogen kreeg. In de auto dacht ik in en opwelling "stel, dat de 'kaak' vraagt wat ik van m'n gebit vind..."? Ach, doet ie toch niet, ik kom voor een implantaat. Punt.
Eenmaal bij de goede man in de stoel, cocludeerde hij: ik vind een brug beter voor jou dan een implantaat (korte uitleg volgde) en vervolgens: "wat vind je eigenlijk van de rest van je gebit?"... whaaa... hij vroeg het echt! Om me na mijn 'ja maar ik ben al 42' te zeggen: 'ja maar misschien word je wel 80!' Duh!
Afijn: dit was dus het begin van 'een lang verhaal'. Ik moest in ieder geval nog terug voor een wortelontsteking en de 'kaak' liet me beloven, dat als ik terugkwam, ik ook een afspraak had gemaakt bij de orthodontist. In de auto naar huis zat ik te shaken. Aan de ene kant van slag (de best man liet ook meteen het woord kaak-operatie vallen), aan de andere kant blij... het heeft zo moeten zijn! Maar hoe vertel je dit thuis? Mams/vrouw aan een beugel???? Operatie???
Eigenlijk was ik er vrij snel uit: een afspraak maken kan altijd... da's nog heel vrijblijvend. Zo gezegd zo gedaan... Maar het gekke is: als het eenmaal in werking is gesteld, kan het je niet snel genoeg gaan! Pas over 4 weken? Blèh! En daarna weer een maand wachten? Blèh!
Achteraf gezien is de tijd om gevlogen!
De ortho gaf zelf ook meteen de kaakoperatie aan: '50% goed' zonder en '100%' met operatie. Poeh! Ik had nl. en behoorlijke overbeet en dus zou de onderkaak naar voren geplaatst moeten worden. Achteraf realiseer ik me ook, dat een aantal klachten die ik had, het gevolg waren van die overbeet: op m'n onderlip bijten en op m'n tong (vooal in m'n slaap en dan met een tintelende tong wakker worden). Eigenlijk ligt m'n tong (in ruststand ;)) altijd op m'n ondertanden omdat er gewoonweg te weinig ruimte is. Nog een reden erbij dus... Alles werd in gang gezet, foto's gemaakt, afdrukken, behandelplan, aanvraag verzekering, gezamenlijk spreekuur ortho/kaakchirurg... Tot mijn grote schrik moest ik nog verschijnen bij de controlerend tandarts van de verzekering om te bekijken of ik in aanmerking kwam voor vergoeding. Dat werd nog even spannend, maar na enige tijd sprak hij de historische woorden: "Uw handicap is ernstig genoeg, ik zal positief advies geven!" Aaargghh... handicap!!!??
Na een week lag de machtiging voor de ortho en de operatie op de mat en heb ik meteen de afspraak bij de ortho gemaakt... dat was vlak voor de zomervakantie van 2006. Op 14 augustus 2006 was ik de 'gelukkige' bezitter van een beugel... En nu, na anderhalf jaar beugelen, kan ik uit de grond van m'n hart zeggen: "het went nooit, maar ik heb geen moment spijt, want het resultaat is enorm!!"